[هذا بيان للناس و هدى و موعظة للمتقين‌][1].

اين [قرآن‌] براى مردم، بيانگر [حوادث و واقعيت‌ها] و براى پرهيزكاران سراسر هدايت و اندرز است.

[قل هذه سبيلي أدعوا إلى الله على بصيرة أنا و من اتبعني و سبحان الله و ما أنا من المشركين‌][2].

بگو: اين راه من است كه من و هر كس از من پيروى كرد با بصيرت و بينايى به خدا دعوت مى‌كنيم، و خدا منزه است و من از مشركان نيستم.

اين انوار علوم الهى و اسرار مسائل ربانى و مقصود نهايى از قرآن است كه از آيات كتاب روشن او استفاده و از نزد پروردگار عالميان با عنايت و توجه او به خلق فرو فرستاده شده است، واين انوار كليدهايى هستند كه توسط آن درهاى بهشت و رضوان باز و گنج‌هاى خزائن رحمانى ظاهر و جواهر و نهانى‌هاى ملكوت مشاهده و انوار عالم جبروت يعنى عالم عقول كشف و هويدا مى‌گردد و در آن نور چشم و روشنى ديده رهروان و درمان سينه‌هاى مؤمنان و يكتاپرستان است.

نور قرآن‌

فيلسوف بزرگ جهان اسلام باز در «اسرار الآيات» در قاعده چهارم مى‌گويد:

يكى از نام‌هاى قرآن نور است؛ زيرا قرآن نورى است عقلى كه به توسط آن احوال مبدأ و معاد، كشف و آشكار مى‌گردد و به آن نور حقايق اشياء ديده و درك مى‌شود. و توسط آن نور در قيامت انسان راهنمايى يافته و راه بهشت را مى‌پيمايد، چنان كه مى‌فرمايد:

[1] -آل عمران( 3): 138.

[2] -يوسف( 12): 108.