و دروغ‌پردازى و امور باطل حاضر نمى‌شوند، و هنگامى كه بر گفتار و كردار لغو مى‌گذرند، با بزرگوارى و متانت مى‌گذرند،\* و آنان كه وقتى به آيات پروردگارشان پندشان دهند، در برابر آن با حالت كرى و كورى نمى‌افتند، [بلكه با گوش شنوا و چشم بصيرت به آن دل مى‌دهند]\* و آنان كه مى‌گويند:

پروردگارا! ما را از سوى همسران و فرزندانمان خوشدلى و خوشحالى بخش، و ما را پيشواى پرهيزكاران قرار ده.

چنين بندگانى كه اوصافشان ذكر شد، پاداش پايداريشان را در راه بندگى خدا، غرفه‌هاى جنت و حفره‌هاى بهشتى مى‌يابند كه در آنجا با تحيت و سلام در شادمانى، يكديگر را ملاقات كنند و در آن بهشت كه جايگاه بسيار نيكو و مقامى بلند است؛ تا ابد جاويد و متنعم خواهند بود.

يك‌بار ديگر در تمام آياتى كه در اين فصل گذشت به خصوص آيات سوره فرقان دقت كنيد و ببينيد چه نوع مردمى قابل دوستى و معاشرت هستند و انسان خواسته و طلب خود را بايد در چه مسيرى قرار دهد؟

در حقيقت بايد گفت: آنان كه داراى سرمايه اميدند- اميد به حيات پاك و آخرت آباد و اميد براى بدست آوردن مايه‌هاى انسانى و اميد به بقاى حق، و خشنودى الهى و سعادت دنيا و آخرت- بهترين حالت طلب را دارند و يك رشته طلب آنان متوجه يافتن عاشقان خداست، تا با يارى آنان و از بركت معاشرت با آن وفاداران، به مقام قرب خدا و مقام رضايت و خشنودى او برسند.

رشد و كمال در روايات‌

در اين سلسله روايات، به مسائل بسيار مهم الهى و انسانى اشاره شده است،