مسلم گروهى‌هايى كه به عنوان قطب و درويش و فقير الى الله، اعلام موجوديت مى‌كنند- كه تشكيل دهندگان سلطنت و شاهنشاهى و دربارهاى كثيف و عمودهاى حكومت‌هاى خائنانه بوده و هستند و حتى در قالب اقطاب و به گفته خودشان فقرا، مقاصد شوم و پليد خود را عملى مى‌كنند- مورد تاييد اسلام نبوده وفريب خورده‌گان در مسير ضلالت و گمراهى به سر مى‌برند.

اينان قطب برنامه‌هاى شيطانى بوده و ذره‌اى از عرفان اسلامى را نچشيده بلكه گرگانى در لباس ميش و به فرموده پروردگار عالم در حديث قدسى‌ «قطاع طريق» بندگان حق بودند.

عارف واقعى و سر حلقه عارفان حقيقى و قطب عرفان و هدايت، وجود مقدس مولى الموحدين، امام العارفين، اميرالمؤمنين 7 است كه قسمتى از تمام عمرش را با قلدران و گردنكشان و سازندگان دربار و پايه‌گذاران شاهى و سلطنت و زورمداران و مانعان راه خدا، با سرسختى هرچه تمام‌تر مبارزه و جان شيرين خود را در اين راه كه راه خدا بود، در محراب عبادت نثار كرد و چه وقيحند آنان كه آلوده به گناه و يار گناهكارند، آن‌گاه خود را عارف و درويش و وابسته به مولا مى‌دانند!!

آيه دوم: تفرقه اندازان‌

إن الذين فرقوا دينهم وكانوا شيعا لست منهم فى شى‌ء إنما أمرهم إلى الله ثم ينبئهم بما كانوا يفعلون‌][1].

مسلما كسانى كه دينشان را بخش بخش كردند، وگروه گروه شدند، تو را هيچ پيوندى با آنان نيست، كار آنان فقط با خداست، سپس به اعمالى كه همواره‌

[1] -انعام( 6): 159.