نام کتاب : عرفان اسلامى تفسير مصباح الشريعه و مفتاح الحقيقه نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 293
ديگران در كنار او از كرامت و سهل بودنش
بهرهمندند و آنان كه با ديگران مىجوشند و ديگران نيز با آنان مىجوشند.
وقال 6: لما غرس الله جنة الفردوس غرس أشجارها
بيده وفجر أنهارها ثم قال لها تحسنى بحسنى فو عزتى وجلالى لا يجاورنى فيك بخيل[1].
رسول خدا 6 فرمود: زمانى كه خدا بهشت را آفريد و
به دست قدرتش درختان آن را نشاند و نهرهايش را جوشانيد به آن خطاب كرد: به زيبايى
من زيبا شو، به عزت و جلالم در تو بخيل را جاى نمىدهم!!
راستى چه بخلى بالاتر از اين است كه انسان از انعكاس عشق حق به خانه
دل كه خانه خود اوست جلوگيرى كند. و از آراستن خود به صفات الهى خوددارى كند و از
تابش انوار ملكوت در نفس پيشگيرى كند و در مدت عمر همانند حيوانات همتى جز شكم و
شهوت نداشته باشد.
رسول خدا 6 در دعاى خود عرضه مىداشت:
أسألك بحبك وحب من يحبك وحب عمل تقربنى إلى حبك[2].
پروردگارا! عشق خود و عشق كسى كه عاشق توست و عشق عملى كه مرا به عشق
تو مىرساند نصيبم كن.
سخنى در باب عشق
يكى از بزرگان در توضيح و تفسير معناى عشق مىفرمايد: