امام باقر 7 فرمود: عزت و كبريايى از خداست، خداوند متكبر
را در قيامت به جهنم مىاندازند.
شادى از گناه
عن أبى جعفر بن محمد عن أبيه 8 قال: قال رسول الله 6: من أذنب ذنبا وهو ضاحك دخل النار وهو باك[2].
امام صادق 7 از پدرش، از رسول اسلام 6
نقل مىكند: گناهكارى كه نسبت به گناهش خندان باشد، وارد جهنم مىشود در حالى كه
گريان است.
سبك شمردن نماز
عن أبى بصير قال: دخلت على أم حميدة أعزيها بأبى عبدالله 7 فبكت وبكيت لبكائها ثم قالت: يا أبا محمد لو رأيت أبا عبدالله عند الموت
لرأيت عجبا، فتح عينيه ثم قال: أجمعوا لى كل من بينى وبينه قرابة قالت: فلم ترك
أحد إلا جمعناه قالت: فنظر إليهم ثم قال: إن شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة[3].
ابوبصير مىگويد: به خاطر تسليت نسبت به شهادت حضرت صادق 7
با امحميده ملاقات كردم، بس ام حميده گريه كرد من نيز از گريه او گريستم، به من
گفت: اگر به وقت شهادت امام حاضر بودى برنامه عجيبى مىديدى،
[1] -الكافى: 2/ 309، باب الكبر؛ بحار الأنوار: 70/
213، باب 130؛ عوالى اللآلى: 1/ 359.
[2] -ثواب الأعمال: 223، باب عقاب من اذنب وهو ضاحك؛
بحار الأنوار: 6/ 36، باب التوبة وانواعها وشرائطها، حديث 57.
[3] -الأمالى، شيخ صدوق: 484، المجلس الثالث وسبعون،
حديث 10؛ فلاح السائل: 127.
نام کتاب : عرفان اسلامى تفسير مصباح الشريعه و مفتاح الحقيقه نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 200