قطعا كسانى كه كافر شدند، و در حال كفر از دنيا رفتند، لعنت خدا و
فرشتگان و همه مردم بر آنان است.\* در آن لعنت جاودانهاند نه عذاب از آنان سبك
شود، و نه مهلتشان دهند [تا عذر خواهى كنند].
كيفر بدىها و خطاها
[بلى من كسب سيئة و أحاطت به خطيئته فأولئك أصحاب النار هم فيها
خالدون][2].
[نه چنين است كه مىگوييد] بلكه كسانى كه مرتكب گناه شدند وآثار
گناه، سراسر وجودشان را فرا گرفت، آنان اهل آتشند و در آن جاودانهاند.
[و الذين كسبوا السيئات جزاء سيئة بمثلها و ترهقهم ذلة ما لهم من
الله من عاصم كأنما أغشيت وجوههم قطعا من الليل مظلما أولئك أصحاب النار هم فيها
خالدون][3].
و كسانى كه مرتكب بدىها شدند، كيفر هر بدى مانند همان بدى است و
خوارى آنان را فرامىگيرد، براى آنان از [خشم و عذاب] خدا هيچ حافظ و نگه
دارندهاى نخواهد بود؛ گويى چهرههايشان با پارههايى از شب تاريك پوشيده شده؛
آنان اهل آتشاند و در آن جاودانهاند.
[و ليست التوبة للذين يعملون السيئات حتى إذا حضر أحدهم الموت
قال