كتب آسمانى و انبيا و ائمه :، تمام مواضع جرم و جريمه را بيان كرده و در اين زمينه چيزى فروگذار نكرده‌اند.

مؤمنان به خدا و روز جزا و تربيت‌شدگان مكتب انبيا و امامان :، بر اثر خوف از نافرمانى خدا، دامن به گناه آلوده نمى‌كنند؛ زيرا به اين حقيقت واقفند كه گناه علت دور ماندن از رحمت و عنايت حق است.

دل عاشقان و سالكان راه حق هرگز از چنين خوفى خالى نمى‌ماند و به خاطر همين خوف است كه زندگى را به پاكى شروع كرده و به پاكى به پايان مى‌برند.

قرآن و روايات و اخبار براى چنين خوفى ارزش والايى قائلند و صاحبان اين خوف را بندگانى حقيقى دانسته و آنان را از پاك‌ترين عباد شايسته حق به حساب آورده‌اند.

آرى، علت رشد و كمال و سبب طهارت و پاكى جان و دل، چنين خوفى است كه بدون آن، رسيدن به مقام قرب الهى محال است.

در اين قسمت لازم است به بخشى از آيات مربوط به خوف و حالات خائفان اشاره شود، تا ارزش اين خوف و جايگاهى كه در پاك نگاه داشتن حيات از آلودگى‌ها دارد، روشن گردد و معلوم شود كه خوف از عذاب خدا بهترين علت براى ايجاد امنيت در حيات دنيا و آخرت است.

خوف از عذاب گناهان در قرآن‌

خداى متعال به رسول خدا 6 مى‌فرمايد: به مردم بگو:

[قل إني أخاف إن عصيت ربي عذاب يوم عظيم‌][1].

[1] -زمر( 39): 13.