مواردى از سوء عاقبت در قرآن‌

قرآن مجيد به سوء عاقبت افرادى از امم گذشته و بعضى از افراد مسلمان اشاره كرده و از مردم مى‌خواهد از داستان اينان عبرت گرفته و به مواظبت ومراقبت خويش توجه داشته، و خود را از افتادن در ننگ سوء عاقبت حفظ كنند.

برصيصاى عابد

[كمثل الشيطان إذ قال للإنسان اكفر فلما كفر قال إني بري‌ء منك إني أخاف الله رب العالمين‌][1].

[داستان منافقان كه كافران از اهل كتاب را با وعده‌هاى دروغ فريفتند] چون داستان شيطان است كه به انسان گفت: كافر شو. هنگامى كه كافر شد، گفت:

من از تو بيزارم، من از خدا كه پروردگار جهانيان است، مى‌ترسم.

اكثر مفسرين قرآن عقيده دارند، اين آيه نمايشگر سوء عاقبت مردى از بنى‌اسرائيل به نام برصيصا است.

داستان او بدين قرار است:

مدتى طولانى خداى بزرگ را بندگى كرد، اين بندگى و عبادت كارش را به جايى رساند كه صاحب نفس شد و نسبت به پاره‌اى از امور، داراى بصيرت گشت.

آنان كه دچار مرض اعصاب و حالات غير عادى روانى مى‌گشتند معالجه مى‌كرد و از اين راه شهرتى به‌سزا يافت.

زنى صاحب جمال و داراى اصل و نسب و اصالت خانواده به چنان مرضى‌

[1] -حشر( 59): 16.