نام کتاب : عرفان اسلامى تفسير مصباح الشريعه و مفتاح الحقيقه نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 154
آنان به عنوان عباد صالح ياد شده است.
اين خوف در هركس نباشد ناقص است و بنا به فرموده نبى بزرگ اسلام 6:
ناقص ملعون است.
اگر اين خوف، يعنى خوف از عظمت حق و كوچكى خود، خوف از مقام خدا، خوف
از جريمه جرم، خوف از سوء عاقبت بر اثر عدم تربيت در آدمى نباشد چه علتى براى رشد
و تكامل و مصون ماندن از خطرات درونى و بيرونى وجود دارد؟
اگر اين خوف نباشد، چگونه انسان بنده حق مىشود و به چه سبب از گناه
خوددارى مىكند و چگونه درصدد دور كردن خود از عذاب فردا برمىآيد؟!
بدون اين خوف چگونه، انسان، انسان است و با چه وسيلهاى، مىتواند با
دشمنان شرف و فضيلتش مبارزه كند؟
حكمت در قرآن
قرآن مجيد در آيات گوناگونى حكمت را- كه مجموعهاى از واقعيتها
الهامى و عقايد حقه و اعمال پسنديده و نورانيت الهيه و حالات عالى درونى است- از
اعظم نعمتها و بهترين نيكىها دانسته و اصل حكمت و آراستگان به آن را ستوده است.
در سوره بقره مىفرمايد:
[يؤتي الحكمة من يشاء و من يؤت الحكمة فقد أوتي خيرا كثيرا][1].
حكمت را به هر كس بخواهد مىدهد، و آن كه به او حكمت داده شود،
بىترديد او را خير فراوانى دادهاند.