تاريخ بشر نشانگر اين معناست كه انتقال مال و قدرت به فرزندان و اطمينان به اين كه بعد از انسان اهل و عيالش با ثروت و قدرت باقى‌مانده راحتند امرى است بيهوده و چه بهتر اين كه انسان اولاد و عيالش را به رب الارباب واگذارد و با فراهم آوردن زمينه تربيت آنان را به خدا بسپارد كه خداى مهربان بهترين وكيل و برترين نگهدارنده است، چه ثروت‌ها كه از پدران باقى ماند و علت سيه‌روزى فرزندان شد، چه قدرت‌ها كه به نسل بعد منتقل شد و علت ذلت نسل گرديد!!

حكمتهايى از نهج البلاغه‌

در پايان اين قسمت لازم است به گوشه‌اى از حكمت‌هاى سر حلقه عاشقان و مولاى عارفان على 7 كه در اين زمينه آمده اشاره شود، تا اين ترس مذموم معالجه شده و انسان از قيد آن آزاد گردد.

حكمت 344: قال 7 لبعض أصحابه: لا تجعلن أكثر شغلك بأهلك وولدك، فإن يكن أهلك وولدك أولياء الله فإن الله لا يضيع أوليائه وإن يكونوا أعداء الله فما همك وشغلك بأعداء الله؟!

امام 7 به دسته‌اى از يارانش فرمود: بيش‌ترين همت و كوشش خود را براى زن و فرزند قرار ندهيد، اگر آنان از دوستان حقند كه خداوند دوستانش را ضايع نمى‌كند و اگر از دشمنان پروردگارند براى چه همت و كار خود را صرف دشمنان خدا مى‌كنيد؟!

اين كوشش و فعاليت روى چه معيارى است، مگر نه اين كه تقويت دشمنان خدا باعث كيفرى سخت براى انسان است.

حكمت 408: قال 7 لابنه الحسن: يا بنى لا تخلفن وراءك شيئا من الدنيا فإنك‌