و ايمان خالص در قلب اوست، و او [تنها]
بندگى و عبادت خدا را بجا مىآورد، و از خداوند پيروى مىكند، و پيامبرش را تصديق
مىنمايد.
عرض شد: پس چرا مؤمن گاهى نسبت به چيزى بسيار بخيل است؟
فرمود: چون آن را از راه حلال به دست آورده و طلب حلال دشوار است.
به همين علت، دوست ندارد آن را از خود جدا كند، زيرا به خوبى مىداند
كه به دست آوردن آن، سخت و دشوار است و اگر چيزى را ببخشد، آن را به كسى كه
استحقاق دارد مىبخشد [آن را بجا مصرف مىكند] عرض شد: نشانههاى مؤمن چيست؟
فرمود: چهار چيز است:
خوابش همچون خواب كسى است كه در حال غرق شدن است، خواركش مانند خوراك
بيماران، گريهاش همچون گريه مادران فرزند مرده، و نشستنش همانند نشستن افراد
هراسان است.
عرض شد: چرا مؤمن ازدواج مىكند؟ فرمود: براى اين كه خودش را از
زنانى كه بر او حلال نيستند باز دارد و شهوتش او را به اين سو و آن سو متمايل
نسازد، زيرا وقتى به حلال دست يابد، به آن اكتفا كرده و از غير آن بىنياز مىشود.
همچنين آن حضرت فرمود: به راستى در مؤمن، سه خصلت است كه در غير او
جمع نمىشود: نسبت به خداى بزرگ، معرفت و شناخت دارد. هر كس را كه خداوند دوست
دارد، مىشناسد و به [حال] آنان كه مورد خشم و غضب خدا هستند، آگاه است.
فرمود: به راستى كه نيرو و قوت مؤمن در قلب اوست. آيا نمىبينيد او
را در حالى كه بدنى ضعيف و لاغر دارد، شبها را به عبادت مىگذارند و روزها را روزه
مىگيرد؟
فرمود: مؤمن در دينش، از كوههاى سر برافراشته، محكمتر است،