بلكه از نيكوكارانى كه قبل از او بودهاند،
پيروى مىكند و خودش پيشواى نيكوكارانى است كه بعد از او خواهند بود.
در اين هنگام همام فريادى زد و جان باخت.
آنگاه امير المؤمنين 7 فرمود: به خدا سوگند، از همين
مىترسيدم.
و دستور داد او را براى دفن آماده كنند و خود آن حضرت بر او نماز
گزارد و فرمود: پند و اندرزهاى رسا، به آنان كه اهل موعظهاند، اين چنين اثر
مىكند.
يكى از حاضرين (عبد الله بن كواء كه از خوارج بود) گفت: يا امير
المؤمنين، چرا در تو چنين اثرى نكرده است؟ حضرت فرمود: واى بر تو، زمان مرگ هر كس
مشخص است كه از آن تجاوز نمىكند و براى مرگش علت و سببى است كه از آن نمىگذرد.
آرام باشد و ديگر چنين سخنى نگو، همانا اين سخن را شيطان بر زبان تو نهاد.
حديث سى و ششم
صفوان بن مهران گفت: امام جعفر صادق 7 فرمود:
مؤمن كسى است كه هر گاه خشمگين شود، خشمش او را از [راه] حق بيرون
نبرد و هر گاه خرسند شود، خرسندىاش او را به باطل نيندازد، و هر گاه قدرت يابد،
بيش از حق خويش برنگيرد.