شخصيت نامدار و مورد اعتماد، پايه و ستون دين، رئيس محدثين، ابو جعفر دوم ...، مشهور به شيخ صدوق، در علم و عدالت و فهم مطالب و برجستگى شخصيت و فقاهت و جلالت قدر و وثوق و درست كردارى و تصانيف بسيار و حسن سليقه‌اى كه در تنظيم و تأليف آنها بكار برده و در آراستگى به همه صفاتى كه زيبنده شخصيتهاى نامى و صاحبان فضل و كمال است، بالاتر از آن است كه نيازمند به بيان و گفتار يا محتاج به تقرير قلم و نوشتار باشد.

7- و از همه محكمتر، كلام بلند و رساى علامه بحر العلوم طباطبائى است كه به شيواترين تعبيرات، حق مطلب را ادا كرده است. متن كلام سيد بحر العلوم در تعريف شيخ صدوق، چنين است:

«شيخ مشايخ الشيعة و ركن من اركان الشريعة رئيس المحدثين و الصدوق فيما يرويه عن الائمة : ولد بدعاء صاحب الامر صلوات الله عليه و نال بذلك عظيم الفضل و الفخر وصفه الامام 7 في التوقيع الخارج من ناحية المقدسة بانه فقيه، خير مبارك، ينفع الله به، فعمت بركته الانام، و انتفع به الخاص و العام و بقيت آثاره و مصنفاته مدى الايام و عم الانتقاع بفقهه و حديثه فقهاء الاصحاب و من لا يحضره الفقيه من العوام ...» شيخ صدوق، بزرگ بزرگان و استاد راويان شيعه و ستونى از ستونهاى شريعت اسلام و پيشواى محدثين است و در آنچه از امامان شيعه : نقل مى‌كند، راست گفتار است. او به دعاى حضرت صاحب الامر 7 به دنيا آمد و همين فضيلت و افتخار بزرگ او را بس كه امام عصر 7 در نامه مباركش، او را با كلماتى همچون «فقيه» (دانشمند)، «خير» (نيكوكار)، «مبارك» (با بركت)، «ينفع الله به» (از جانب خداوند سود بخش) وصف فرموده‌