511 شب تاريك دوستان خداى‌

مى‌بتابد چو روز رخشنده‌

وين سعادت به زور بازو نيست‌

تا نبخشد خداى بخشنده‌

512 از تو به كه نالم كه دگر 513 داور نيست‌

وز دست تو هيچ دست، بالاتر نيست‌

آنرا كه تو رهبرى، كسش گم نكند

و آنرا كه تو گم كنى، كسش رهبر نيست‌

515 غمى كز پيش شادمانى برى‌

به از شاديى كز پسش غم خورى‌

518 گرت خوى من آمد ناسزاوار

تو خوى نيك خويش از دست مگذار

521 نعوذ باللّه اگر خلق، 522 غيب‌دان بودى‌

كسى بحال خود از دست كس نياسودى‌