حكايت (14)

حاتم طائى را گفتند: از خود بزرگ همت‌تر در جهان ديده‌اى يا شنيده‌اى؟

گفت: بلى روزى چهل شتر قربان كرده بودم امراى عرب را. پس بگوشه صحرايى به حاجتى برون رفتم، خاركنى ديدم‌ 110 پشته‌اى فراهم آورده. گفتمش: به مهمانى حاتم چرا نروى كه خلقى‌ 111 بر سماط او گرد آمده‌اند؟ گفت:

من او را به همت و جوانمردى از خود برتر ديدم.

حكايت (15)

113 موسى‌ 114 7 درويشى را ديد از برهنگى به ريگ اندر شده. گفت:

يا موسى، دعا كن تا خداى عزّ و جل مرا كفافى دهد كه از بيطاقتى بجان آمدم.

موسى 7 دعا كرد و برفت. پس از چند روز كه بازآمد از مناجات، مر او را ديد گرفتار و خلقى انبوه بر او گرد آمده. گفت: اين چه حالت است؟ گفتند: خمر خورده است و 115 عربده كرده و كسى را كشته، اكنون قصاصش ميكنند. لطيفان گفته‌اند:

119 وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ‌ موسى 7 به‌ 120 حكمت جهان آفرين اقرار كرد و از 121 تجاسر خويش، استغفار.