حكايت (4) [يكى شاهدى در سمرقند داشت ....]

[1] نفخه صور: برحسب قصه‌هاى دينى، رستاخيز قيامت با دميدن اسرافيل در شيپورى كه صور خوانده ميشود آغاز ميگردد و در قرآن مجيد هم از نفخ صور نام برده شده است.

[2] به تيغ از غرض ... از مقصودى كه دارند، دست برنميدارند هرچند كه به شمشير تهديد شوند زيرا احتياط و پرهيز، با عشق مخالفت دارد و چون عشق آيد، پرهيز از ميان برخيزد چنانكه سنگ، آبگينه را ميشكند، پرهيز هم شكننده عشق است.

[3] - آبگينه: از لفظ پهلوى‌kanekapA گرفته شده است.

[4] سمرقند: سمرقند يكى از شهرهاى فعلى ازبكستان نزديك بخارا است.

[5] سمر: داستان افسانه‌يى سمرقند با سمرقند« جناس مرفو» دارد. اگر در اينجا« ثمر» گذارده شود، باز معنى درست است.

[6] كرده جان برخيش: جان را فدايش ميكردند.- شده است يعنى مانند رسن بازانند كه روى بند حركت ميكنند و پاى‌بند جان خود نيستند، از اينرو آنها را جان‌بازان هم مينامند. خواجه سلمان فرمايد: