حكايت (4) [يكى رفت و دينار ازو صد هزار ....]

[1] تو مرد زبان نيستى: در متن تصحيح‌شده على يف« تو مرد سخن نيستى» ضبط شده است.

[2] سالوس: معرب چاپلوس است بمعنى مردم متملق، در معنى تملق هم بكار رفته، چنانكه در اين موضع چنين است: گرچه سلس بفتح اول و كسر ثانى در عربى معنى لين و نرم آمده و سالس هم در معنى رام و منقاد بكار رفته، اما سالوس از اين ريشه نيست.

[3] - افسوس كرد: مصدر مرخم است بمعنى مسخره كردن و كار بيهوده كردن، مراد اينست كه در نظر داشته باش بخششى كه من به اين گدا كردم، عمل بيهوده نپندارى.« افسوس كرد» مفعول است براى نپندارى.

[4] اين بيت و بيت پيشين در متن اصلى على يف ضبط نشده، ليكن در حاشيه آن ذكر شده است.

[5] خلف برد: يعنى صد هزار دينار ارث شخص ممسك به فرزند خلف صالحش رسيد كه صاحبدل و هوشيار بود.« دينار» مفعول است براى فعل برد و« خلف» فاعل فعل است و صاحبدل و هوشيار، صفت است براى خلف. بواسطه ضرورت شعر، فعل ميان موصوف و صفت واقع شده است.

[6] باد دست: دست بر باد- اسر افكار.