* مقدمه* فضيلت قيام و ركوع و سجود هنگام ظهر

رئيس محدّثين (صدوق) در فقيه از پيامبر 6 نقل كرده است كه فرمود: هنگام زوال شمس (ظهر)، درهاى آسمان و درهاى بهشت گشوده مى‌شود و دعا مستجاب مى‌گردد. پس خوشا حال كسى كه عمل صالحى از او بالا رود[1].

و همو از نبى اكرم 6 نيز روايت كرده است كه فرمود: خورشيد، هنگام زوال حلقه‌اى دارد كه در آن داخل مى‌شود و چون داخل آن حلقه شود، هنگام زوال شمس (ظهر) است، پس هرچه پايين عرش است، پروردگارم عزّ و جلّ را تسبيح و حمد كند، و آن ساعتى است كه پروردگارم- جلّ جلاله- بر من درود مى‌فرستد و بر من و امتم نماز را در آن ساعت واجب گردانيده و فرموده است:

«نماز را برپا دار از زوال شمس تا تاريكى شب»، و آن همان ساعت است كه جهنم را در روز قيامت بياورند. پس هيچ مؤمنى نيست كه در آن ساعت در حال سجده يا ركوع و يا قيام باشد، مگر اين‌كه خدا بدن او را بر آتش حرام گرداند[2].

[1]- كتاب من لا يحضره الفقيه: 1/ 209- 210.

[2]- كتاب من لا يحضره الفقيه: 1/ 212.