نام کتاب : جامع عباسی - طبع قديم نویسنده : شيخ بهائى جلد : 1 صفحه : 33
جراحتى يا دمّلى داشته باشد كه خون از آن روان[1] باشد پس بآن خون نماز صحيح است
تا وقتى كه آن دمّل و جراحت به شود.
دويم آن كه اگر بول
شخصى به تواتر آيد و جامه بآن بول نجس شود در آن حال و در آن جامه نجس نماز او
صحيح است بشرط آن كه در هر شبانه روز يك نوبت آن جامه را طهارت دهد.
سيّم آن كه اگر زنى
طفلى را تربيت نمايد خواه آن طفل پسر باشد و خواه[2] دختر و غير از يك جامه نداشته
باشد هر چند آن جامه به بول و غايط آن طفل نجس شده باشد نماز او در آن جامه صحيح
است بشرط آن كه در هر شبانه روزى يك نوبت آن جامه را طهارت دهد و افضل آنست كه نماز
ظهر و عصر را بعد از طهارت دادن جامه بىفاصله در آخر وقت گذارد و شام و خفتن را
در اوّل وقت گذارد تا چهار نماز را در جامه طاهر يا جامه قليل النّجاسه دريافته
باشد.
چهارم آن كه خونى
باشد كمتر از مقدار درهم بغلى و آن بقدر بند بالاى انگشت زهگير است پس اگر در جامه
يا در بدن آن مقدار خون باشد نماز صحيح است و بر طرف كردن آن لازم نيست مگر آن كه
از مكان خود به جامه يا بدن سرايت كند يا خون حيض يا استحاضه يا نفاس يا خون سگ يا
خون خوك يا خون كافر باشد پس در اين هفت جا برطرف كردن آن از بدن و جامه واجبست
اگر چه كمتر از مقدار درهم بغلى باشد.
پنجم آن كه نجاست
در پوششى باشد كه ستر عورت بآن نتوان كرد مثل كلاه و بند چاقشور و بند زير جامه هر
چند نجاست آن مغلّظه باشد يعنى از آن شش خون باشد كه قبل از اين مذكور شد[3].
ششم هر نجاستى كه
نماز گذارنده قادر بر ازاله آن نباشد مثل آن كه جامه نجس را به جهت شدّت سرما
نتواند كندن پس در آن جامه نماز صحيح است امّا در غير مسجد[4].
پنجم از واجبات
ساتر آنست كه ساتر پوست حيوانى نباشد كه خوردن گوشت آن حرام است مثل سمور و روباه
و هم چنين مو و پشم آنها امّا دو حيوانست كه گوشت آنها حرام است و با وجود اين
نماز در پوست و پشم آنها صحيح است يكى از آن دو حيوان خز است و آن جانوريست آبى كه
در خشكى زنده نمىماند و ديگرى سنجابست و بعضى از مجتهدين منع نماز كردهاند در
پوست و پشم سنجاب[5].
و امّا آن هفت
امر سنّت كه تعلّق به رخت مصلّى دارد:
اوّل آن كه آن چه
پوشش نماز است سفيد باشد.
دويّم آن كه بهترين
و پاكيزهترين پوشيدنيهاى اين كس باشد.
سيّم آن كه ممزوج
به ابريشم نباشد.
چهارم آن كه اگر
سفيد نباشد رنگ سير نداشته باشد.
پنجم آن كه مصلّى
دستار بر سر داشته باشد.
ششم آن كه دستارى
كه در آن نماز گذارد تحت الحنك داشته باشد.
هفتم در نعل عربى
نماز گذاردن.
و امّا آن
پانزده امر كه مكروهست:
اوّل
[1] روان بودن خون از او لازم نيست ولى ملاحظه عسر و حرج
را فى الجمله در ازاله آن نمايند على الاحوط صدر دام ظلّه