اسب و غيره‌

پيغمبر 6 فرمود: خير و خوبى در سرشت اسب تا قيامت قرار داده شده، و آن كس كه در راه جهاد اسبى انفاق كند چنانست كه هميشه دستش به صدقه دادن گشاده است و هرگز بسته نشود.

از نبى اكرم 6: موى پيشانى و يال و دم اسب را نكنيد كه فايده خوبى آن در پيشانى اوست و يالش براى حفظ گرماى تن اوست و دنبش وسيله دفاعى اوست.

و فرمود: ميمنت در اسب سياه كمرنگ آميخته به سرخ است و هم چنين در اسب سياه تندى است كه پيشانى و ساق پايش سفيد باشد.

از امام رضا 7: بر بينى هر چهارپايى شيطانى است، هر كه خواهد حيوانى را لجام زند، بسم اللَّه بگويد.

از ابى عبيده از امام 7: هر گاه دابه‌اى موقع لجام زدن سركش يا فرارى باشد، در گوشش بخوانيد: «آيا جز دين خدا را مى‌جويند، در حالى كه همه اهل آسمان و زمين خواه و ناخواه تسليم فرمان اويند و بسوى او بازمى‌گردند» و بگوييد:

«خداوندا اين حيوان را مسخر من كن، و وسيله بركت من قرار ده، بحق محمد و آل محمد» و هم سوره «انا انزلنا» بخوانيد.