3- و جرجانى به همين اسناد از حضرت رضا از پدرش موسى بن جعفر عليهم السّلام روايت كرده گويد: مردى نزد امام صادق 7 آمده گفت: از زندگى سيرم و از خداوند مرگ مى‌طلبم، امام 7 فرمودند: اى مرد از خدا طلب عمر كن تا او را طاعت كنى نه براى نافرمانى، پس اگر زنده باشى و طاعت خدا كنى براى تو نيكوتر از آنست كه بميرى، تا نه معصيت او كرده باشى و نه طاعتش را.

4- جرجانىّ به همين اسناد از امام هشتم از پدرش موسى بن جعفر عليهم السّلام روايت كرده كه امام صادق 7 فرمود: گاه است كه گناه ميان بنده و بهشت به اندازه فرش تا عرش فاصله اندازد، ولى ممكن است بنده از بسيارى گناهان خويش و از آنچه ناروا از او سرزده است نادم و پشيمان گردد، و از ترس خداوند زارى كند و اشكش از ديدگان سرازير شود و آنقدر بگريد تا (فاصله) ميان وى و بهشت نزديكتر از پلك چشم به سياهى داخل چشم گردد.

5- و به همين اسناد از امام هشتم از پدرش موسى بن جعفر عليهم السّلام روايت كرده كه به امام صادق 7 عرضه داشتند: به ما از طاعون خبر ده، حضرت فرمود: براى مردمى عذاب الهى است و براى مردم ديگرى رحمت، پرسيدند