ابو هاشم گويد: سپس حضرت فرمود: ان شاء اللَّه فهميدى! مصنّف اين كتاب كه لطف خداوند شامل حالش باد! گويد: اين حديث عجيبى است و آن را در هيچ يك از اصول و مصنّفات نديده‌ام، و بجز با اين سند، با سند ديگرى اين حديث را نيافته‌ام‌[1].

9- حارث بن دلهاث گويد: امام رضا 7 فرمود: مؤمن، مؤمن نيست مگر اينكه سه خصلت در او باشد، سنّتى از پروردگارش، سنّتى از پيامبرش و سنّتى از مولايش. سنّت پروردگارش، حفظ اسرار خويش است، خداوند مى‌فرمايد: «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى‌ غَيْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضى‌ مِنْ رَسُولٍ‌»، (خداوند عالم به غيب است و هيچ كس را بر غيب خود مطّلع نمى‌سازد مگر كسيرا كه بپسندد و از وى راضى باشد، كه همان پيامبران هستند- سوره جنّ:

27، 26) و امّا سنّت پيامبر مدارا كردن با مردم است، خداوند پيامبرش را به‌

[1]- اين حديث با سندى ديگر در كافى( مجلّد اوّل از فروع- كتاب الجنائز ص 215) ذكر شده.