زَيْدٌ مِنْها وَطَراً زَوَّجْناكَها» (و آنگاه كه زيد كام خويش از او برگرفت [و طلاقش داد]، او را به عقد تو در آورديم- احزاب: 37) و نيز علىّ و فاطمه عليهما السّلام را.

راوى گويد: علىّ بن محمّد بن جهم گريست و گفت: يا ابن رسول اللَّه من توبه مى‌كنم از اينكه از اين به بعد در باره انبياء خدا عليهم السّلام به غير از آنچه شما گفتيد سخنى بگويم.

باب 15 مجلس ديگرى از امام رضا 7 و مأمون در باره عصمت انبياء عليهم السّلام‌

1- علىّ بن محمّد بن جهم گويد: به مجلس مأمون وارد شدم، حضرت رضا 7 نيز آنجا بودند، مأمون از حضرت سؤال كرد، يا ابن رسول اللَّه! آيا شما نمى‌گوئيد كه انبياء معصوم هستند؟ حضرت فرمودند: چرا، گفت: پس معنى اين آيه چيست: «وَ عَصى‌ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‌»[1] حضرت فرمودند: خداوند تبارك و

[1]- نشانى آيه و معنى آن در باب 14 گذشت.