كه خود او بكار نبندد- برگيريد، كه [در تأييد اين سخن‌] خداوند [در سوره زمر، آيه 18] مى‌فرمايد: الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذِينَ هَداهُمُ اللَّهُ‌، يعنى: «آنان كه سخن را مى‌شنوند و بهترين نحو آن را پيروى مى‌كنند، آنانند كسانى كه خداوند هدايتشان فرموده».

واى بر تو! اى مغرور، آيا آن كس را كه چيز ناپايدارش دهى و او به عوض چيز هميشگى و پايدارت عطا كند سپاس و شكر نمى‌گذارى؟! يك درهم ناپايدار دهى و در عوض ده تا هفتصد برابر از بخشنده‌اى بزرگوار اجر و پاداش برى، او است كه تو را خوراك دهد و آب بنوشاند تو را بپوشاند و سلامتى و تندرستى عطا كند، و پاداشت دهد، آن خدائى كه تو را در شبانه روز حفظ، و هنگام گرفتاريت به دادت رسيده، و در آزمايش و آزمونت رشد و صلاح تو را اراده فرمايد، گويا تو شبهاى گرسنگى و هراس خود را از خاطر برده‌اى؟! كه او را خواندى و تو را اجابت كرد؟! و به سبب احسانى كه بر تو روا داشت مستوجب سپاس و شكر گرديد، [و در مقابل‌] تو در بين جماعتى كه بيادت بود او را فراموش كردى، و دستورش را نافرمانى نمودى. واى بر تو! جز اين نيست كه تو همچون دزدى از دزدان گناهانى! هر زمان كه شهوتى بر تو عرضه شود و زمينه گناههاى مهيّا گردد [بى‌درنگ‌] بسويش بشتابى، و از روى جهل بدان اقدام نمائى، آنچنان به آن گناه بپردازى كه گويا تو در نظر خدا نيستى و از ديد او پنهانى! يا اينكه كه خداوند در كمين و مراغب تو نيست؟! اى خواستار بهشت چقدر خوابت طولانى و مركبت كند و همّتت سست است! پس خدا را- تو از خواستار و خواسته- متوجّه باش، و اى گريزان از دوزخ! چقدر مركبت بسوى آن شتابان و سريع است! و اسباب فرو شدن در آن را چه با تلاش بسيار فراهم كردى، بدين گورها بنگريد كه چگونه در پس ديوار منازل نقش بسته‌اند، رسمهاشان بهم نزديك؛ و مزارشان كنار هم، ولى ديدارشان بسيار از هم دور! ساختند و ويران كردند، انس گرفتند (آرامش يافتند) و پراكنده شدند، و منزل گزيدند و رانده شدند و ساكن شدند و كوچ نمودند، جماعتى با صفاتى چنين عجيب چه كسى شنيده؟! كه نزديكى دور باشد، دورى نزديك، هم آباد و هم ويرانه، هم آرام و هم در هراس، هم ساكن و هم آواره، هم در وطن و هم در غربت! جز اهل قبور؟! اى زاده سه روز، روزى كه در آن تولّد يافتى، و روزى كه در آن به گور روى، و روزى كه از آن به سوى پروردگارت خارج شوى، اى واى كه چه روز