«وجود كوارك چهارم، توسط گلاشو[1]، ايليو پولوس و ميانى، براى حل طبيعى معمايى كه در غياب جريان‌هاى ناقض شگفتى به ميان آمده بود[2] قبلًا پيشنهاد شده بود؛ اما در سال 1974 به صورت تجربى در ذره كشف شد. دراين سال تعداد لپتون‌هاى كشف شده (الكترون، ميون، نوترينرى الكترونى و نوترينرى موئونى) نيز چهار تا بود، بنابراين تقارن ميان تعداد لپتون ها و كوارك‌ها برقرار بود تا اين‌كه در سال 1975، با كشف لپتون تاؤ و نوترينوى تاؤ تعداد لپتون‌ها، به عدد شش رسيد و فيزيك‌دانان بار ديگر با وضعيت عدم تقارن روبرو شدند.

نمايش تصوير

جدول 5- 5

در اين حال براى تكميل تصوير بالا، دو كوارك ديگر پيشنهاد شد كه آنهارا كوارك سر(t) و كوارك ته(b) ناميدند.

كوارك ته‌

در سال 1977 لئون لومن و گروهش كه جست‌وجو براى يك‌

[1] -Sheldon Glashow .

[2] - مجله فيزيك، شماره 3 و 4، ص 84.