سخن پژوهشى‌

1- بى‌گمان يكى از اوصاف اصلى آدمى جستجوى حقيقت و «انديشه‌ورزى» در اين مسير است و مى‌توان گفت كه پس از رفع نخستين نيازهاى خويش، شناخت واقعيت و كشف حقيقت، مهمترين نياز و دغدغه اوست.

بديهى است كه انديشه‌ورزى و توليد گزاره‌هاى فكرى جز در فرآيند پژوهش و كنجكاويهاى و كنكاشهاى روشمند علمى، ميسر نيست. چنانكه فرآيند تقويت و توسعه نهادهاى علمى و تمدنى و بسط عقلانيت در جامعه نيز جز در سايه بهره‌گيرى از دستاوردها و نتايج پژوهشها مقدور نمى‌باشد.

خوشبختانه امروز در بسيارى از مراكز علمى و فرهنگى كشور به پژوهش از همين‌نظر نگريسته شده و بيش از پيش بدان توجه مى‌شود، هر چند هنوز تا رسيدن به جايگاه مطلوب راه دراز و دشوارى در پيش داريم.

براى طى اين مرحله دشوار چاره‌اى جز ترويج اخلاق و روحيه علمى و حمايت از دانش پژوهان در جهت ارتقاى بينش و منش علمى و دميدن روح اميد و نشاط در بين دانشجويان و پژوهشگران نيست، پژوهشگرانى كه پيشتازان عرصه علم‌آموزى و حق‌جويى هستند.

2- نقد نظريه‌هاى فلسفى فيلسوفان قديم و پژوهش مقايسه‌اى و تطبيقى نه تنها ميان نظريات قديم و جديد بلكه ميان بسيارى از ايده‌ها و افكار انديشمندان، يكى از بايسته‌هاى پژوهشى است كه براى رسيدن به مرحله توليد علم و ايجاد نهضت نرم‌افزارى، بايد بيش از پيش مورد توجه قرار گيرد.

علاوه‌بر پژوهشهاى ديرين انديشمندان مسلمان در اين ميدان همچون ابوريحان بيرونى، ذكرياى رازى و بزرگان ديگر، در دوران معاصر نيز مى‌توان نمونه‌هاى موفق و ارزشمندى همچون كتاب «دو فيلسوف شرق و غرب» اثر