در نهايت، نشان داده شده است كه قرار گرفتن در معرض برنامه‌هاى جنسى، بر چگونگى رفتار زن‌ها در واقعيت و چگونگى رفتار مردها با زنان و واكنش به آن‌ها در تعاملات بعدى اثر مى‌گذارد. به طور كلى، تحقيقات به اين نكته پى برده‌اند كه بعد از قرار گرفتن مردان در معرض برنامه‌هاى جنسى، رفتار آنها در برابر زنان، بيشتر جنسى شده است و با زنان مانند اشياء جنسى رفتار مى‌كنند.

در يك نمونه پژوهشى، جاسناما[1]، لينز[2]، مولاك‌[3] و ايمريچ‌[4] (1997)، گزارش كردند كه مردان بعد از ديدن يك فيلم از لحاظ جنسى صريح، همسرشان را از لحاظ توانايى عقلى پايين‌تر ارزيابى كردند و پس از يك فيلم غيرجنسى، بالاتر ارزيابى كردند. به‌طور كلى، اين بحث مطرح مى‌شود كه قرار گرفتن در معرض نمايش جنسى زنان، ممكن است منجر به جهانى شدن اين تفكرات شود كه «زنان، اشياء جنسى اغوا كننده و نادان هستند» و «جوّى را پرورش دهد كه به صداى دختران و زنان و درخواست كمكشان در جامعه بهايى نمى‌دهد.»

- موفقيت ها و پيشرفت هاى تحصيلى زنان‌

انتظارات، اشتياق‌ها: چنان كه ادبيات خودشى‌ءبينى پيشنهاد مى‌كند، مشغوليت زنان به ظاهرشان، منابع شناختى را مى‌بندد و دختران، زمان و انرژى روانى كمترى براى پيگيرى‌هاى ديگر خواهند داشت. دختران ممكن است ياد گرفته باشند كه به پاداش‌هاى خاصى (توجه مردانه)، اولويت بيشترى نسبت به پاداش‌هاى ديگر (دستاوردهاى علمى) بدهند، در اين صورت، فرصت‌هاى تحصيلى و شغلى‌شان در آينده را محدود مى‌كنند. اگر آن‌ها شغل‌هاى مرتبط با علوم، تكنولوژى، مهندسى و رياضيات را با يك تصوير جنسى از خود، كمتر سازگار بدانند، تحريك مى‌شوند كه به جاى اينكه بخواهند يك شيمى‌دان، برنامه‌نويس كامپيوتر و يا يك مهندس شوند، يك مانكن، طراح مد و يا ستاره موسيقى پاپ باشند و داراى ظاهر جنسى شده‌اى شوند كه داشتن آن براى زنان ارزش تلقى مى‌شود. اگر دختران آنچه تحقيقات نشان مى‌دهند را متوجه شوند اينكه زنانى كه شغل‌هاى با هويت مردانه‌

[1] -Jasnama .

[2] -Linz .

[3] -Mulac .

[4] -Imrich .