وصيتنامه حضرت آيت‌الله احمدى ميانجى‌

بسم الله الرحمن الرحيم الحمدلله على نعمائه و آلائه و صلى الله على محمد سيد انبيإ و آله المعصومين و اللعن على اعدائهم اجمعين. اللهم كن لوليك حجت بن الحسن صلوات عليه و على آبائه فى هذه الساعة و فى كل ساعة وليّا و حافظا و قائدا و ناصرا و دليلا و عينا حتى تسكنه ارضك طوعا و تمتعه فيها طوليلا و ...... اشهد ان لا اله لاالله وحده لا شريك له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله ارسله بالهدى ليظهره على الدين كله و لوكره المشركون و اشهد ان ما جاء به حق و ان عليا امير المومنين على بن ابى طالب و الحسن و الحسين و على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و الحسن بن على و الحجة بن الحسن اوصياؤه و هم الائمه المعصومين و خلفاء الله تعالى فى ارضه يجب طاعتهم و ان من و الاهم فقد والى الله و من عاداهم فقد عادى الله و اشهد ان الموت حق و سوال الملكين و عذابه القبر و نقمه حق و ان القيامة حق و الجنة حق و النار حق و ان الله يبعث من فى القبور.

در روز يكشنبه ششم، ماه رجب 1420 قمرى مطابق 24 مهرماه 1378 شمسى كه عازم زيارت بيت الله الحرام و رسول الله 6 و فاطمه زهرا 3 و ائمه كرام سلام الله عليهم اجمعين بودم؛ اين چند كلمه را بعنوان وصيت مى نويسم:

1- وصيت‌نامه‌اى كه سابقاً نوشته‌ام در كمد آهنى كه جعفر خريده است موجود است طبق آن عمل شود مگر مخالف اين وصيت باشد مگر مخالف اين وصيت باشد.