شومى در سه چيز است‌

53- خالد بن نجيح از امام صادق 7 نقل مى‌كند كه فرمود: شومى در سه چيز است: زن و مركب و خانه. شومى زن در زياد بودن مهريه او و ناسپاسى شوهرش است و شومى مركب در بدخلقى آن و ركاب ندادن آن است و شومى خانه در تنگى حياط و بدى همسايه و زياد بودن عيب‌هاى آن است.

كسانى كه هر چه به آنها گفته شد فراموش كردند، سه گروهند

54- طلحه شامى از امام باقر 7 نقل مى‌كند كه در باره اين آيه «فلمّا نسوا ما ذكروا به‌[1] و چون فراموش كردند آنچه را كه به آنان تذكر داده شده بود» (كه مربوط به داستان اصحاب سبت از يهودى‌هاست) فرمود: آنها سه دسته بودند: دسته‌اى خود فرمان خدا را پذيرفتند و ديگران را هم امر به معروف كردند، آنها نجات يافتند، و دسته‌اى خود، فرموده خدا را پذيرفتند ولى ديگران را امر به معروف نكردند، آنها به صورت مورچه مسخ شدند، و دسته‌اى نه فرمان خدا را پذيرفتند و نه امر به معروف كردند، آنها هلاك شدند: (طبق آيات قرآنى آن دسته از آنها كه خدا را نافرمانى كردند؛ يعنى همان دسته سوم، به صورت ميمون مسخ گشتند و مطرود شدند و طبق اين روايت دسته دوم آنها هم به صورت مورچه مسخ شدند و در بعضى از نسخه‌ها به جاى «ذرّ مورچه» كلمه «وزّ مرغابى» آمده است.)

سه گروه در امان خدا هستند تا اينكه خداوند از حساب فارغ شود

55- حسن بن زياد عطار از امام صادق 7 نقل مى‌كند كه فرمود: سه گروه در امان خدا هستند تا اينكه خداوند از حساب فارغ شود: مردى كه هرگز در فكر زنا نبوده و مردى كه مالش را هرگز به ربا آلوده نكرده و مردى كه هرگز در اين دو كار كوشش نكرده است.

كسى كه سه چيز به او داده شود، از سه چيز محروم نگردد

56- معاوية بن وهب از امام صادق 7 نقل مى‌كند كه فرمود: اى معاويه! كسى كه به او سه چيز داده شود، از سه چيز محروم نگردد: كسى كه به او توفيق دعا داده شده، اجابت دعا هم داده مى‌شود و كسى كه به او توفيق شكرگزارى داده شده، به او افزونى هم داده مى‌شود و كسى كه به او توفيق توكل داده شده، به او بى‌نيازى از ديگران هم داده مى‌شود (چون خدا براى او كافى است). همانا خداوند در كتاب خود مى‌فرمايد: «هر كس بر خدا توكل كند، او را بس است»[2] و مى‌فرمايد: «هر گاه شكر كنيد بر شما مى‌افزايم»[3] و مى‌فرمايد: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم»[4].

نهى از مشورت كردن با سه طايفه‌

57- پيامبر خدا 6 فرمود: يا على! با ترسو مشورت مكن كه راه رهايى را به تو

[1] سوره اعراف، آيه 165.

[2] سوره طلاق آيه 3.

[3] سوره ابراهيم، آيه 7.

[4] سوره مؤمن آيه 60.