(1) 1- احمد بن عمر حلبى نقل كرده است كه معنى آيه «اگر از گناهان كبيره‌اى كه نهى شده‌ايد، بپرهيزيد، از گناهان ديگر شما چشم مى‌پوشيم» (سوره نساء/ آيه 31) را از امام صادق 7 پرسيدم، فرمود: اگر كسى از آنچه كه خداوند براى آنها وعده آتش داده است بپرهيزد اگر مؤمن باشد (به امامت و ولايت ما معتقد باشد) خداوند از گناهان ديگر او درگذرد، و او را وارد مقامى نيكو و والا مى‌گرداند.

و گناهان كبيره‌اى كه موجب جهنمند عبارتند از: 1. قتل نفس (كشتن بى‌جواز شرعى)؛ 2. عقوق پدر و مادر (ناخشنودى آنها)؛ 3. ربا خوردن؛ 4. بازگشت به حالت اوليّه پس از هجرت از آن حالت كفر به دين اسلام؛ 5. لكّه تهمت به دامن زنى پارسا بستن؛ 6. مال يتيم را خوردن؛ 7. و فرار از ميدان جنگ (فرار از جهاد بدون هيچ عذر شرعى).

(2) 2- محمد بن فضيل مى‌گويد كه: امام رضا 7 در تفسير آيه‌ إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‌ فرمود: كسى كه از آن گناهانى كه خداوند (به كيفر آن) وعده آتش جهنّم داده است دورى كند، اگر مؤمن باشد (و به امامت و ولايت ائمه اطهار 7 معتقد باشد) خداوند از گناهان ديگر او درگذرد.