(1) 3- حسين بن احمد از پدرش نقل كرده است كه امام صادق 7 فرمود: خواب انسان روزه دار عبادت، و سكوت او تسبيح، و عمل او پذيرفته شده و دعاى او مستجاب است.

(2) 4- عبد اللَّه بن سنان از امام صادق 7 روايت كرده است كه: بوى بد دهان انسان روزه‌دار در نزد خداوند متعال از بوى مشك خوشتر است‌[1].

(3) 5- حسن بن صدقه از حضرت موسى بن جعفر 7 روايت كرده است: خواب قيلوله كنيد زيرا خداوند انسان روزه‌دار را در حالى كه آرميده است غذايش مى‌دهد و سيرابش مى‌كند[2].

[1] مراد اين نيست كه دهان انسان روزه‌دار بعلّت مسواك نزدن و عدم رعايت امور بهداشتى، داراى بويى ناخوش است بلكه اين يك امر طبيعى است كه دهان انسان روزه‌دار بعلت امساك و نخوردن غذا، بوى خاصى به خود مى‌گيرد كه چندان خوشايند نيست، و گر نه هيچ فرد مسلمانى نمى‌تواند عمدا امور بهداشتى را رعايت نكند كه فرموده‌اند: پاكيزگى نشانه ايمان است.

[2] قيلوله در لغت هم به معنى خواب بامدادان آمده است و هم خواب نيم روز ولى ظاهرا در اينجا مراد خواب پى از نماز ظهر است كه ثواب آن در ساير روايات آمده و به آن سفارش شده است.