جهازه لم يرفع شيئا و لم يضعه إلّا كتب اللّه له عشر حسنات و محا عنه عشر سيّئات و رفع له عشر درجات فإذا ركب بعيره لم يرفع خفّا و لم يضعه إلّا كتب اللّه له مثل ذلك و إذا طاف بالبيت خرج من ذنوبه و إذا سعى بين الصّفا و المروة خرج من ذنوبه فإذا وقف بعرفات خرج من ذنوبه و إذا وقف بالمشعر خرج من ذنوبه و إذا رمى الجمار خرج من ذنوبه فعدّ رسول اللّه 6 كذا و كذا موطنا كلّها تخرجه من ذنوبه ثمّ قال فأنّى لك أن تبلغ ما بلغ الحاجّ.

... امام صادق 7 از پدرانش عليهم السّلام نقل مى‌نمايد كه رسول خدا 6 فرمودند: همانا هنگامى كه حاجى شروع به تهيه لوازم سفر مى‌كند، چيزى را برنمى‌دارد و نمى‌گذارد، مگر اينكه خداوند براى او ده حسنه نوشته، ده گناه او را پاك نموده و ده درجه او را بالا مى‌برد و هنگامى كه سوار بر مركب خود مى‌شود، قدمى برنمى‌دارد و نمى‌گذارد، مگر اينكه خداوند مانند اينها را براى او مى‌نويسد و آنگاه كه خانه خدا را طواف كند، از گناهان خود خارج مى‌شود. و زمانى كه سعى بين صفا و مروه را انجام دهد، از گناهان خود خارج مى‌شود و وقتى كه وقوف به عرفات كند، از گناهان خود خارج مى‌گردد و آنگاه كه رمى جمرات كند از گناهان خود خارج مى‌شود. و همينطور رسول خدا 6 چنين و چنان «بقيه اعمال حج را شمرد» كه همه آنها او را از گناهان بيرون مى‌برند. سپس فرمودند: تو كجا مى‌توانى به آنچه حاجى به آن مى‌رسد، برسى.

6. حدّثني محمّد بن موسى بن المتوكّل قال حدّثني عليّ بن الحسين السّعدآباديّ عن أحمد بن محمّد عن ابن أبي عمير عن حمّاد بن عثمان عن عمر بن يزيد قال سمعت أبا عبد اللّه 7 يقول الحاجّ إذا دخل مكّة و كلّ اللّه عزّ و جلّ به ملكين يحفظان عليه طوافه و صلاته و سعيه فإذا وقف بعرفة ضربا على منكبه الأيمن ثمّ قالا أمّا ما مضى فقد كفيته فانظر كيف تكون فيما يستقبل.

راوى مى‌گويد از امام صادق 7 شنيدم كه فرمودند: هنگامى كه حاجى وارد مكّه شود، خداوند عزّ و جلّ دو فرشته را مى‌گمارد كه براى او طواف، نماز و سعيش را بنويسند و هنگامى كه در عرفات توقف كند، بر شانه راست او زده و سپس مى‌گويند: گذشته‌ها گذشته است «كنايه از اينكه گناهان گذشته بخشيده شد مراقب آينده باش»، بنگر كه در آينده چگونه خواهى بود.

7. حدّثني محمّد بن عليّ بن ماجيلويه عن عمّه محمّد بن أبي القاسم عن أحمد بن‌