كند به سود خود كرده و هر كس بدى كند به زيان خود كرده است، و پروردگار تو هرگز به بندگان خود ستم نخواهد كرد.

اى مردم، من پير شده‌ام و استخوانهايم سست شده و جسمم از كار افتاده و خبر مرگم به من رسيده و اجلم نزديك شده، و سخت مشتاق لقاى پروردگارم شده‌ام، و گمانم اين است كه اين آخرين ديدار من با شماست، من تا زنده‌ام مرا خواهيد ديد، و چون در گذشتم خداوند سرپرست و نگهبان مردان و زنان با ايمان خواهد بود، و سلام و رحمت و بركات خدا بر شما باد.

در اين هنگام گروهى از انصار، پيش از آنكه پيامبر 6 از منبر به زير آيد، به سوى او شتافتند و همگى گفتند: اى رسول خدا، خداوند ما را فداى تو گرداند، و پدر و مادر ما فدايت گردند، چه كسى در برابر اين سختيها مقاومت مى‌كند؟ و چگونه زندگى پس از اين روز گواراست؟ رسول خدا 6 فرمود: پدر و مادرم فداى شما باد، من در باره امّتم با پروردگار خود بسيار گفتگو كرده‌ام، و خدا به من فرموده است كه در توبه تا روزى كه در صور دميده مى‌شود باز است.

سپس پيامبر خدا 6 به ما روى كرد و فرمود: هر كس يك سال پيش از مرگ خود توبه كند خدا توبه‌اش را مى‌پذيرد. بعد فرمود: يك سال زياد است، هر كس يك ماه قبل از مرگش توبه كند خدا توبه‌اش را قبول مى‌كند. باز فرمود: يك ماه زياد است، هر كس يك هفته پيش از مرگش توبه كند خدا توبه‌اش را مى‌پذيرد. سپس فرمود: يك هفته زياد است، هر كس يك ساعت پيش از مرگ خود توبه كند خدا توبه او را قبول مى‌كند. باز هم فرمود: يك ساعت زياد است، هر كس نفسش به اينجا رسد- و با دست اشاره به گلوى خود فرمود- و توبه كند خداوند توبه‌اش را مى‌پذيرد.

راوى مى‌گويد: سپس پيامبر 6 از منبر به زير آمد، و اين آخرين خطبه‌اى بود كه رسول خدا 6 ايراد فرمود تا آنكه به جوار رحمت حق پيوست.

كتاب عقاب الاعمال پايان يافت.