14. عبد اللَّه بن سنان از امام صادق 7 نقل كرده است كه فرمود: هر كس براى ستمكارى در ظلمى كه كرده است عذرتراشى كند، خداوند كسى را بر او چيره مى‌سازد كه بر او ستم كند، آن‌گاه هر چه دعا مى‌كند مستجاب نمى‌شود و خدا پاداشى در برابر ظلمى كه ديده است به او نمى‌دهد.

15. سكونى از جعفر بن محمد 7 از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا 6 فرمود: هر كس به شخصى ستم كرده باشد و او را نيابد [تا از او رضايت طلبد] بايد از خداوند براى او طلب آمرزش كند، زيرا اين كفّاره گناه او خواهد بود.

16. ابو بصير مى‌گويد: امام باقر 7 فرمود: خداوند از هيچ ستمگرى جز به وسيله ستمگر ديگر انتقام نخواهد گرفت، و همين است سخن خداوند بزرگ: وَ كَذلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضاً [انعام، 129] (اين گونه برخى از ستمكاران را بر برخى ديگر مسلّط مى‌سازيم).

17. عبد اللَّه بن سنان مى‌گويد: از امام صادق 7 شنيدم كه مى‌فرمود: هر كس ستمكارى را بر ضدّ ستمديده‌اى يارى كند، خداوند همواره بر او خشم مى‌گيرد تا آنكه دست از يارى ستمكار بردارد.

كيفر بيدادگران‌

1. ميسّر از امام باقر 7 نقل كرده است كه فرمود: در دوزخ كوهى است كه آن را «صعدى» مى‌گويند، و در آن كوه درّه‌اى است كه آن را «سقر» مى‌نامند، و در سقر چاهى است كه آن را «هبهب» مى‌خوانند. هر گاه پوشش آن چاه را بر دارند، دوزخيان از شدّت حرارت آن فرياد بر مى‌آورند، و آن جايگاه بيدادگران است.