چيزى را كه من نگفته‌ام به من نسبت دهد، جايگاهى در آتش دوزخ براى خود برگزيده است.

كيفر كسى كه دو رو، و دو زبان باشد

1. عبد اللَّه بن ابى يعفور مى‌گويد: امام صادق 7 فرمود: هر كس با مسلمانان با دورويى و دو زبانى برخورد كند، روز قيامت در حالى وارد مى‌شود كه دو زبان از آتش دارد.

2. زيد بن على از پدرانش از على 7 نقل كرده است كه رسول خدا 6 فرمود: شخص دو چهره روز قيامت در حالى وارد مى‌شود كه دو زبان دارد، يكى از پشت سرش و ديگرى از پيش رويش آويخته و هر دو مانند آتش افروخته شعله‌ورند و پيكر او را در كام خود فرو مى‌برند، سپس ندا مى‌رسد:

اين همان كسى است كه در دنيا دو رو و دو زبان بود، و روز قيامت نيز با همين صفت شناخته مى‌شود.

3. زهرى از امام باقر 7 نقل كرده است كه فرمود: بد بنده‌اى است كسى كه دو رو و دو زبان باشد، كه برادر دينى خود را در حضور بستايد، و در غيابش گوشت او را بخورد (يعنى از او غيبت كند). اگر خيرى نصيب وى شود بر او حسد برد، و اگر گرفتار شود دست از يارى او بردارد.

4. نيز به همين سند از امام باقر 7 نقل شده است كه فرمود: بد بنده‌اى است آن كه عيبجو و خرده‌گير باشد، كه با چهره‌اى روبرو شود و با چهره ديگر پشت كند.

5. عبد الرحمن بن ابى حمّاد در حديثى مرفوعه از معصوم 7 نقل كرده است كه خداوند به عيسى بن مريم 7 فرمود: اى عيسى، زبان تو بايد در نهان و آشكار يكى باشد، و دلت نيز همين گونه باشد، و من به تو هشدار مى‌دهم- و آگاه بودن من بس است- كه دو زبان در يك دهان شايسته نيست، چنان كه دو شمشير در يك غلاف‌