داده و عموم مردم آنان را بر اين كار سرزنش نكرده‌اند، هر دو دسته از جانب خدا مستحق كيفر مى‌شوند. و فرمود: هنگامى كه سلطان ستمگرى كسى را از روى ظلم و دشمنى مى‌زند و يا كسى را به قتل مى‌رساند و يا ستمديده‌اى را شكنجه مى‌كند در آنجا حاضر نشويد، زيرا يارى مؤمن بر مؤمن هنگامى كه حاضر باشد واجب است. البته تا وقتى كه حجت بر تو تمام نشده عافيت و تندرستى بهتر است. و فرمود: هنگامى كه در ميان بنى اسرائيل سستى و كوتاهى پديد آمد، چنان شد كه مرد برادر دينى خود را مرتكب گناه مى‌ديد و او را از آن نهى مى‌كرد ولى او دست بر نمى‌داشت، و اين كار موجب آن نمى‌شد كه نهى‌كننده هم غذا و همنشين و هم پياله او نشود، تا اينكه خداوند دلهاى آنان را با يك ديگر مخالف كرد و با هم دشمن نمود، و در باره آنها اين آيه را نازل فرمود: لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى‌ لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ، كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ ... تا آخر آيه [مائده، 78- 79] (يعنى از ميان بنى اسرائيل، آنان كه كفر ورزيدند، به زبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند. اين بدان سبب بود كه آنان نافرمانى كردند و تجاوز كار بودند. آنها از كار زشتى كه مرتكب مى‌شدند يك ديگر را باز نمى‌داشتند و بسيار بد عملى انجام مى‌دادند).

كيفر زن و مرد زناكار

1. عبد اللَّه بن ميمون از امام صادق 7 از پدرش نقل كرده است كه فرمود: زناكار شش كيفر خواهد داشت، سه كيفر در دنيا و سه كيفر در آخرت. امّا سه كيفر دنيا اين است كه نور از چهره‌اش مى‌برد، و موجب فقر و تنگدستى او مى‌شود، و نابودى او را پيش مى‌اندازد، و امّا سه كيفر آخرت خشم پروردگار و حساب سخت و جاودانگى در آتش است.

2. زيد بن على مى‌گويد: امير مؤمنان 7 فرمود: چون روز قيامت شود خداوند بادى بد بو مى‌فرستد كه تمام اهل محشر از تعفّن آن اذيّت مى‌شوند تا جايى كه نفسها را در سينه‌ها حبس مى‌كند. آن گاه منادى ندا مى‌كند: آيا مى‌دانيد اين بوى بد كه شما را مى‌آزارد چيست؟ مى‌گويند: نمى‌دانيم، ولى هر چه هست ما را بينهايت آزار مى‌دهد. به آنان گفته مى‌شود: اين بوى بد از شرمگاه زناكارانى است كه بدون توبه خدا را ديدار كرده‌اند. آنان را لعنت كنيد كه خدا نيز لعنتشان كرده است. پس هيچ كس در عرصه محشر باقى نمى‌ماند مگر آنكه مى‌گويد: خداوندا، زناكاران را لعنت كن.

3. صباح بن سيّابه مى‌گويد: نزد امام صادق 7 بودم كه از آن حضرت سؤال شد: آيا