على 7 دشنام دهد چيست؟ فرمود: به خدا سوگند، ريختن خونش حلال است، اگر به ريختن خون بى‌گناهى نينجامد. گفتم: مقصود شما از ريخته شدن خون بى‌گناه چيست؟ فرمود: اينكه مؤمنى بابت كافرى قصاص شود.

20. ابو سعيد مكارى مى‌گويد: مردى از امام صادق 7 نقل كرد كه امير مؤمنان 7 فرمود: دشمن ما خاندان شب را به روز مى‌آورد در حالى كه بر لبه پرتگاهى از آتش دوزخ قرار دارد، و سرانجام اين پرتگاه او را به دوزخ خواهد افكند. پس بدا به حال دوزخيان كه بد جايگاهى دارند. خداوند فرموده است: «بئس مثوى المتكبّرين» (تكبّركنندگان بد جايگاهى خواهند داشت). آن گاه فرمود: هيچ كس نيست كه در محبّت ما كوتاهى كند و خداوند خيرى در او قرار داده باشد.

21. على صائغ مى‌گويد: امام صادق 7 فرمود: مؤمن از دوست صميمى خود شفاعت خواهد كرد، مگر اينكه آن دوست ناصبى باشد. اگر همه پيامبران مرسل و فرشتگان مقرّب در حق ناصبى شفاعت كنند شفاعتشان پذيرفته نخواهد شد.

22. ليث مرادى از امام صادق 7 نقل كرده است كه فرمود: نوح 7 همه حيوانات حتى سگ و خوك را با خود به كشتى برد، ولى زنازاده را راه نداد، و ناصبى از زنا زاده بدتر است.

23. عبد الحميد مى‌گويد: به امام باقر 7 گفتم: همسايه‌اى داريم كه نسبت به همه محرّمات الهى پرده درى مى‌كند و حتى نماز را ترك كرده است.

امام 7 فرمود: سبحان اللَّه، چه گناه بزرگى است! سپس فرمود: آيا از كسى كه بدتر از اين است به تو خبر دهم؟ گفتم: آرى، فرمود: كسى كه دشمن ما خاندان است بدتر از اوست.

كيفر قدريها

1- حارث همدانى از امير مؤمنان على بن ابى طالب 7 نقل كرده است كه فرمود: