نعمتى را- هر چند بزرگ باشد- به بنده‌اى نداده است كه او خدا را بر آن سپاس بگزارد جز اينكه سپاسگزارى او به مراتب بهتر و بزرگ‌تر و سنگين‌تر از آن نعمت است.

پاداش خورنده سپاسگزار و تندرست شاكر

1. ابن ابى عمير از يكى از راويان حديث از امام صادق 7 نقل كرده است كه فرمود: خورنده سپاسگزار پاداش روزه دارى را خواهد داشت كه براى خدا روزه گرفته است، و تندرست شاكر نيز پاداشى چون پاداش گرفتار شكيبا دارد.

پاداش كسى كه كار پسنديده كند

1. احمد بن ابى عبد اللَّه برقى از پدرش در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه رسول خدا 6 فرمود: اهل خير در دنيا، در آخرت نيز اهل خيرند. پرسيدند: اى پيامبر خدا، اين چگونه است؟ فرمود: خداوند از راه لطف بر آنان منّت مى‌نهد و آنان را مى‌بخشد، و آنان نيز حسنات خود را به مردم مى‌بخشند تا آنها وارد بهشت شوند.

پس هم در دنيا اهل خير بوده‌اند و هم در آخرت.

پاداش رغبت داشتن به ثواب الهى‌

1. سليمان در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه مردى به پيامبر 6 فرمود:

چيزى به من بياموز كه چون آن را به كار بندم خدا در عالم بالا و مردم در روى زمين مرا دوست بدارند. پيامبر 6 به او فرمود: به آنچه نزد خداست رغبت داشته باش تا خدا تو را دوست بدارد، و به آنچه نزد مردم است بى‌رغبت باش تا مردم تو را دوست بدارند.

پاداش نگاه داشتن زبان‌

1. از معمّر بن خلّاد از امام رضا 7 از پدرش نقل شده است كه امام صادق 7 فرمود: نجات مؤمن در اين است كه زبان خود را نگاه دارد. و امير مؤمنان 7 فرمود:

هر كس زبان خود را نگاه دارد خداوند زشتيهاى او را پنهان مى‌كند.