بليه آزمايش‌[1] و از وسوسه قليل‌[2] شيطان به سبب بزرگى تو كه مخلوط و وارد نمى‌شود آن را خفت نفس به سبب در بلا انداختن آن‌[3] و نه جنان و خيال واردشونده‌[4] به سبب توهّم انداختن و نمى‌رسد به او جنونى [دهشتى‌][5] تا آن كه برگردانى تو مرا به سوى خود به سبب اراده تو در حالى كه غير متّهم باشم در دين و نه گمان بد برده شده باشم در عمل و نباشم شك زده شده و نه تهمت زده شده، بدرستى كه تو رحم‌كننده‌تر از رحم نمايندگانى.

3- قنوتهاى مولاى ما حضرت امام زين العابدين ابو محمّد على بن الحسين 8‌

الف:

بار خدايا بدرستى كه خلقت‌[6] بشريت و طبيعت انسانيت و چيزى كه جارى شده است بر آن تركيب‌هاى نفسانى و بسته شده است به آن بسته‌شده‌هاى خلقت انسانى عاجز است از بار برداشتن واردشونده‌هاى قضاها و حكم‌ها مگر آنچه را كه توفيق داده باشى تو از براى آن اهل برگزيدگى را و امداد نموده باشى تو بر آن صاحبان اختيار را خداوندا و بدرستى كه همه دلها در كف اختيار تو است و خواهش از براى توست در پادشاهى تو[7] و به تحقيق كه مى‌دانى اى پروردگار من آنچه را كه خواهش‌[8] به سوى تو در برطرف شدن آن چيز واقع است‌[9] در وقت‌هاى آن به قدرت تو ثابت است آن به سبب تعيين تو از اراده خود و بدرستى كه من هر آينه مى‌دانم‌

[1] -يعنى آزمايش و امتحانى كه از جهت بدى و عصيان بنده و اتمام حجّت بر بندگان باشد، زيرا كه امتحان نمودن خداى تعالى بنده خود را خواه بدادن نعمتها و رفاهيّت دنيوى و خواه به آزارها و تعبها، از دو جهت مى‌باشد: يكى از جهت اتمام حجّت بر او و رسوا نمودن حال او كه بر مردم ظاهر شود كه نه در حال نعمت شكر خداى بجاى آورد و نه در حال آزار صبر نموده به جناب اقدس الهى متوسل مى‌گردد، بلكه پيوسته عمر خود را به غفلت مى‌گذارند و اين آن امتحانى است كه از آن پناه به جناب اقدس الهى بايد بردن چنانچه فقره دعا اشاره به آن است و ديگرى امتحانى است كه خداى تعالى مؤمنان و دوستان خود را مى‌نمايد خواه به نعمتها و رفاهيّت در امر معاش و غير آنها باشد، يا آن كه به آزارها و تعبها و مصيبتهاى دنيوى باشد و اين امتحان از جهت آن است كه بر مردم ظاهر شود كه آن بنده مؤمن در نعمتهاى الهى شكر او را بجاى مى‌آورد و در آزارها و تعبها صبر نموده كمال رضامندى به عمل مى‌آورد. و اللَّه يعلم بحقايق الامور

[2] -و يا از جنون و آزار و تعب بسيار قليلى كه برسد از شيطان و طلب محافظت نمودن از وسوسه و آزار بسيار قليل شيطانى به طريق اولى لازم دارد مطالبه نمودن محافظت از بسيار آن را. و اللَّه يعلم

[3] -يعنى به بلا انداختن و فتنه نمودن كسى او را چنانچه بنى نوع انسان بعضى بعضى ديگر را به فتنه و بلا مى‌اندازند، چنان كه در قرآن مجيد اشاره به اين شده است. و اللَّه يعلم

[4] -طيف و جنون خيالى است كه به سبب توهّمهاى باطل و خيالات فاسده وارد شود. و اللَّه يعلم

[5] -فرح به معنى دهشت و برطرف شدن عقل نيز آمده و فرج« به جيم» موضع ترس است.

[6] -حاصل معنى آن كه علايق بدنى و طبيعتهاى انسانى و خواهشهاى نفسانى مانع شده‌اند بنى آدم را از آن كه متحمّل قضاها و حكمها شود و در بلاها و مصيبتها صبر نمايد و راضى شود، مگر كسى كه خداى تعالى او را توفيق داده باشد و او را از جمله برگزيدگان و خاصان خود گردانيده باشد كه عبارت از انبياء و ائمّه : مى‌باشند. و اللَّه يعلم

[7] -ملكتك به معنى ملكك است.

[8] -يعنى خواهش در برطرف شدن و زايل شدن آن چيز به سوى تو و به يد قدرت تو است كه هر گاه خواهى تو آن را برطرف مى‌نمائى. و اللَّه يعلم

[9] -محتمل است كه هر يك از واقعة و واقفة به نصب خوانده شود، بنا بر اين كه حال باشند از كلمه« ما» در« ما الرغبة» يعنى اى پروردگار من چيزى را مى‌دانى كه خواهش در زايل شدن آن چيز به سوى تو است، در حالى كه آن چيز واقع است در وقتهاى خود، تا به آخر. و اللَّه يعلم بالصواب