responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات سيد بن طاووس نویسنده : طبسي، محمد تقي    جلد : 1  صفحه : 66

خداوندا، اى پروردگار ما ببخش ما را در دنيا و آخرت نيكوئى را و نگاهدار ما را از عذاب آتش و رحمت خدا باد بر محمّد و آل او همگى.

ه: حرزى از حضرت موسى كاظم 7 به روايتى ديگر:

ابتدا مى‌كنم بنام خداى بخشنده مهربان خداوندا ببخش به من راهنمائى را و ثابت گردان مرا بر آن و زنده گردان مرا بر آن در حالى كه ايمن باشم مثل امنيت كسى كه نباشد ترس براى او، و نباشد اندوهى و نه بى‌تابى از براى او بدرستى كه تو سزاوار پرهيزگارى‌[1] و سزاوار آمرزشى.

12- حرزهاى حضرت امام رضا 7

الف: حرز مولايمان حضرت امام علىّ بن موسى الرضا 7 كه به رقعة الجيب ناميده شده است.

علىّ بن عبد الصمد گفته است كه مرا شيخ جدّم خبر داد در حالى كه خوانده شده بود بر او و من شنيدم در سنه پانصد و بيست و نه هجرى كه گفت جدّم خبر داده است به من والدم فقيه ابو الحسن كه گفت حديث نمود مرا سيّد ابو البركات علىّ بن الحسين الحسنى كه خوانده شده بود بر او در سنه چهار صد و بيست و چهار، گفت كه حديث نمود به ما شيخ ابو جعفر محمّد بن علىّ بن الحسين، از محمّد بن موسى بن متوكّل گفت كه: روايت نموده به ما علىّ بن ابراهيم بن هاشم، از پدر خود و او از ياسر خادم كه گفت: چون حضرت ابو الحسن علىّ بن موسى الرضا 7 به قصر حميد بن قحطبه فرود آمدند، جامه خود را بيرون آوردند و آن را به حميد دادند.

پس حميد آن را گرفته و به كنيزك خود داد تا آن را بشويد. پس اندك زمانى نگذشت كه كنيزك آمد و در حالى كه رقعه‌اى در دست داشت كه آن را به حميد داد و گفت اين را در جيب حضرت ابى الحسن 7 يافتم. حميد گويد: پس به آن حضرت عرض كردم فداى شما گردم به درستى كه كنيزك در جيب جامه شما رقعه‌اى يافته است، آن چيست؟ حضرت فرمودند: اى حميد اين رقعه عوذه‌اى است كه آن را از خود جدا نمى‌سازم. حميد گويد: عرض كردم چنانچه مرا به تعليم آن عوذه مشرّف سازيد هر آينه كمال لطف و شفقت شما خواهد بود. پس آن حضرت فرمودند: هر كس اين عوذه را همراه خود نگاهدارد هر آينه از او بلا دفع مى‌شود و حرزى نگاهدارنده از شرّ شيطان رجيم براى او خواهد بود. پس از آن اين عوذه را بر حميد خواندند و او آن را حفظ نمود و حرز اين است:


[1] -يعنى به درستى كه تو سزاوارى كه پرهيزگارى نمايند و اجتناب كنند خلايق از عقاب و عذاب تو، يا آن كه تو سزاوارى كه پرهيز نمايند از عصيان نمودن و مخالفت كردن اوامر تو، يا آن كه تو سزاوارى كه پرهيز نمائى از عذاب نمودن و عقاب كردن مؤمنان، فاسقان را، چه لطف و شفقت و مرحمت تو پيشى گرفته بر غضب تو و سزاوارى كه بيامرزى گناه‌كاران را. و اللَّه يعلم

نام کتاب : ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات سيد بن طاووس نویسنده : طبسي، محمد تقي    جلد : 1  صفحه : 66
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست