1- [از جمله اوقات استجابت دعا]

پس مى‌گوئيم كه به سندهاى معتبر منقول است كه از جمله اوقات استجابت دعا:

وقت زايل شدن آفتاب از دائره نصف النّهار است، و ديگرى نزد شنيدن اذان براى هر نماز، و ديگرى ساعت اوّل از روز جمعه، و ديگرى ساعت آخر از روز جمعه، و ديگرى سه يك آخر از همه شبها كه آن را وقت سحر گويند، و ديگرى تمام شب جمعه، و ديگرى وقت آمدن باران، و ديگرى بعد از هر نماز واجب، و ديگرى بعد از نماز شام هر گاه به سجده رود، و ديگرى در وقت گريه و تضرع و زارى، و ديگرى وقتى كه آفتاب به قدر يك نيزه مانده باشد كه به وقت ظهر رسد در هر روز.

ابن طاوس گويد كه: بعضى از اين اوقات روايت دارد و بعضى از اينها به تجربه رسيده است.

2- در بيان ماههاى عربى كه دعا كردن بر دشمنان در آن ماهها مستجاب مى‌شود.

از آن جمله چهار ماه است كه آنها را اشهر حرم‌[1] گويند و آن ذى قعدة الحرام و ذى حجة الحرام و محرّم الحرام و رجب المرجّب است.

ابن طاوس گويد كه روايتى در كتاب تاليف محمّد بن حبيب ديدم كه ظاهر مى‌شد كه از جمله اين چهار ماه شهر[2] ذى قعده و ماه رجب سزاوارتر از براى استجابت اين نوع دعا از آن دو ماه ديگر است و به اين مضمون چندين روايت ديگر ديده‌ام كه در زمان جاهليّة و در زمان اسلام جهت دفع دشمن در اين دو ماه دعا مى‌كرده‌اند.

3- در بيان شفا جستن به آب باران نيسان و كيفيت دعاى آن:

ابن طاوس گويد كه من حديثى را در كتاب «زاد العابدين» تاليف حسين بن ابى الحسن بن خلف كاشغرى ملقّب به فضل در باره آب نيسان ديدم و آن اين است: مروى از ابو الفتوح است كه گفت: به ما خبر داد ابو بكر محمد بن عبد اللَّه خشابى [خشانى‌] بلخى، از ابو نصر محمّد بن احمد بن محمّد [باب خ. ل.] حريرى و او گفت كه روايت نمود به ما ابو نصر عبد اللَّه بن عبّاس [مذكّر] بلخى، از احمد بن اجيد [احيد خ. ل.]، و او گفته كه: به ما حديث نمود عيسى بن هارون، از محمّد بن جعفر، از عبد اللَّه بن عمر و او گفت كه: به ما حديث نمود نافع از، ابن عمر كه گفت روزى نشسته بوديم كه بر ما حضرت رسول خدا 6 و داخل شدند و بر ما سلام كردند. پس چون جواب سلام داديم، فرمودند كه: آيا مى‌خواهيد كه شما را دوائى تعليم كنم كه آن را به من جبرئيل 7 تعليم كرده است كه ديگر به دواى طبيبان احتياج نشود؟ پس حضرت امير المؤمنين على 7 و سلمان و جمعى ديگر گفتند كه: يا رسول اللَّه آن دوا كدام است؟ آن حضرت روى به جانب امير المؤمنين كردند و فرمودند كه: قدرى از آب باران نيسان را جمع كن و بر آن سوره فاتحة الكتاب هفتاد مرتبه و آية الكرسى هفتاد مرتبه و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ هفتاد مرتبه و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ‌ هفتاد مرتبه و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ‌ هفتاد مرتبه و قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ‌ هفتاد مرتبه بخوان.

و در روايتى ديگر از حضرت پيغمبر 6 منقول است كه در آن اين زيادتى است كه: بر آب باران نيسان سوره‌ إِنَّا أَنْزَلْناهُ‌ را هفتاد مرتبه و «اللَّه اكبر» و «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‌» و «اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد» هر يك را هفتاد مرتبه بخوان. پس به روايت اوّل رجوع مى‌كنيم و مى‌گوئيم: رسول 6 فرمودند كه از آن آب در هر صبح و شام تا

[1] -اين چهار ماه را اشهر حرم از جهت آن گويند كه در اين ماهها جنگ كردن و جهاد نمودن حرام است مگر وقتى كه دشمن ابتدا به جنگ كند. و اللَّه يعلم

[2] -و اين منافات ندارد با آنكه احاديث بسيار وارد شده كه ماه رمضان المبارك و شهر شعبان المعظم و رجب المرجب بهترين ماههايند و دعاها در آن ماهها مستجاب مى‌شود زيرا كه اين چهار ماه مخصوصند بدعاى جهت دفع دشمن. و اللَّه يعلم