دشوارى آن را و بالا بر[1] آواز ناله‌[2] شكستگى آن را و ظاهر گردان خداوندا مشتبه و پنهان آن را و رها كن بند كرده‌شده آن را و قائم و محكم گردان اصل بناى آن را تا آنكه باشد آن خير و خوبى خيرى كه روى آورنده باشد به نفع و فايده‌اى و برطرف‌كننده باشد زيان را و شتاب‌كننده باشد به رسانيدن نفع و باقى گذارنده باشد احسان را بدرستى كه تو بى‌نيازى به سبب زيادتى احسان كردن و ابتداكننده‌اى‌[3] به بخشش.

مناجات براى طلب در گذشتن از گناهان‌

خداوندا بدرستى كه اميدوارى من به فراخى و گنجايش رحمت تو گويا كرده است مرا به طلب نمودن من در گذشتن ترا از گناهان من و چشمداشت من به بردبارى تو و ملايمت و مداراى تو صاحب جرأت نموده است مرا بر طلب كردن امان دادن تو مرا و تجاوز نمودن تو از تقصير من و از براى من است اى پروردگار من گناهان بسيار به تحقيق كه رو آورده است آنها را روهاى انتقام كشيدن و از براى من است معصيتهائى كه بتحقيق كه نگاه كرده است آنها را چشمهاى هلاك نمودن و از بيخ بريدن و مستحقم من به سبب آن گناهان (بنا بر عدالت تو) مر درد آورنده از عذاب ترا و سزاوارم من به سبب مرتكب شدن من آن گناهان را مر هلاك‌كننده از عقاب ترا و مى‌ترسم من از پس افكندن گناهان مر اجابت دعاى مرا و از برگردانيدن آن گناهان مرا از برآمدن حاجت من به سبب باطل نمودن آن گناهان هر حاجت مرا و بريدن آنها مر سببهاى خواهش مرا از جهت آنچه به تحقيق كه شكسته شده است پشت من از سنگينى آن گناهان و عاجز ساخته است مرا از قدرت و توانائى برداشتن آنها پس برگشتم اى پروردگار من بسوى حلم كردن تو از تقصيركاران و تجاوز نمودن تو از گناه‌كاران و بازگشتم بسوى رحمت تو براى نافرمان برندگان پس روى آوردم به اعتماد خود بر تو در حالى كه توكل‌كننده‌ام بر تو و به خاك اندازنده‌ام نفس خود را در نزد تو در حالى كه شكوه‌كننده‌ام من اندوه خود را[4] بسوى تو و سؤال‌كننده‌ام من‌

[1] -يعنى بشنو و فريادرس آواز ناله آن را كه از جهت شكستگى ناله مى‌كند به اين نحو كه برطرف كن و شكستگى آن را درست نماى. و اللَّه يعلم

[2] -جوهرى در كتاب صحاح ذكر نموده كه صريخ به معنى آواز ناله و به معنى شخص طلب‌كننده فريادرس آمده و در اين مقام معنى اول مناسب است، چنانچه به آن ترجمه شده. و اللَّه يعلم. و در بعضى از نسخه‌ها صريع به عين بى‌نقطه است به جاى صريخ يعنى و بلند گردان به خاك مذلت افتاده شكسته شده از خير و خوبى را. و اللَّه يعلم

[3] -يعنى ابتداكننده ببخشش پيش از آنكه ترا بندگان سؤال كنند. و اللَّه يعلم

[4] -بثّ در اصل به معنى تفرّق و پراكندگى است و اندوه بسيار شديد را نيز گويند از جهت آنكه صاحب آن صبر نمى‌كند با آنكه اظهار و شكوه نمايد آن را و آن را ميان مردمان پراكنده سازد. بنا بر اين است آنچه بعضى گفته‌اند كه بثّ اندوهى است كه آن را صاحبش اظهار نمايد و حزن اندوهى است كه آن را پنهان كند و صاحبش در دل گيرد. و اللَّه يعلم