پس ايشانند محل اعتماد من در سختى حال من و در رفاهيّت حال من و در سلامتى من و در بلاى من و در خواب من و بيدارى من و در سفر من و در حضر من و در دشوارى من و آسانى من و در صبح من و در شام من و در بازگشت من و[1] مقام من خداوندا پس خالى مگردان مرا به سبب ايشان از نعمت خود و مبر اميد مرا از رحمت و شفقت خود و آزمايش مكن مرا[2] به بستن درهاى روزيها و بند شدن راههاى آن بر من و بگشاى از براى من از نزد خود گشودن آسانى و بگردان براى من از هر تنگى بيرون رفتن را و به سوى هر گشايشى راهى را به حق رحمت خود اى رحم‌كننده‌ترين رحم‌كنندگان خداوندا و بگردان شب و روز را در عقب يك ديگر واردشونده‌[3] بر من در حالى كه متلبّس باشند به رحمت تو و عافيت دادن تو و نعمت تو و احسان تو و محتاج مگردان مرا به سوى كسى از مخلوقات خود به سبب رحمت خود اى رحم‌كننده‌ترين رحم‌كنندگان بدرستى كه تو بر همه چيز بسيار توانايى و به هر چيز دانايى و بس است ما را خدا و نيكو معتمدى است او.

3- دعاى مستجاب‌

و از آن جمله دعائى است كه البتّه مستجاب‌[4] مى‌گردد. از مولاى ما ابو ابراهيم حضرت امام موسى بن جعفر 8 مروى است، اين دعا را غمناكى نمى‌خواند مگر آنكه خداى تعالى او را از آن غم فرج دهد و نه اندوهناكى مگر آنكه برطرف نمايد از او آن اندوه را و او را از عذاب قبر نگاه مى‌دارد و روزى او را فراخ مى‌كند و او را در روز قيامت از جمله راستگويان و شهدا بر مى‌انگيزاند و از براى او از نزد خداى عزّ و جلّ ثواب خواهد بود به عدد هر كه خداى سبحانه را بخواند و از خداى تعالى چيزى را سؤال نمى‌كند مگر آنكه خداى تعالى آن چيز را به او به بركت اين دعا ببخشد و از براى او همه گناهان او را مى‌آمرزد و اگر چه مثل ريگ بيابان عالج‌[5] باشد و دعا اين است:

ابتدا مى‌كنم بنام خداى بخشنده مهربان تسبيح مى‌كنم ترا خداوندا و به ستايش تو درود مى‌گويم بر تو و نيست نزديك آنكه برسد چيزى از ستايش من بر كنه تو و بر شرف تو با وجود كمى كردار من‌

[1] -يا حركت من و سكون من يا در حالتهاى متغيره و متبدله من و در حالت ثابت من. و اللَّه يعلم

[2] -يا گرفتار مكن مرا به بستن درهاى روزى بر من يا آنكه به فتنه و بلا مينداز مرا به سبب بستن درهاى رزق بر من. و اللَّه يعلم

[3] -يعنى گذشتن شب و روز در مدت حيات و زندگانى من به رحمت و عافيت دادن تو باشد. و اللَّه يعلم

[4] -يا آنكه مشهور به دعاى مستجاب است.

[5] -عالج موضعى است قريب به يمامه كه طرف پائين آن متصل به نجد مى‌شود كه آن را ضاحى گويند. و اللَّه يعلم