نام کتاب : ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات سيد بن طاووس نویسنده : طبسي، محمد تقي جلد : 1 صفحه : 361
شكرگزاران [و براى نيكوئيهاى تو از ياد
آورندگان] و رحم نماى بر من به سبب شفقت[1]
خود اى رحمكنندهترين رحمكنندگان [مالك رحمكنندگان] اى مولاى من و آقاى من و
بسا از بندهاى كه شام كرد و داخل در صباح گرديد در حالى كه مستمر بود بر او قضاى
خدا و فرو گرفته باشد او را بلا و كافران و دشمنان و فرا گرفته باشد او را تيرها و
شمشيرها و تيرها و خوار گرديده شده باشد[2]
بر خاك افتاده و به تحقيق كه آشاميده باشد زمين از خون او و خورده باشند درندگان و
مرغان از گوشت او و من خالى و فارغم از اينها همه به بخشش تو و احسان تو نه به سبب
آنكه مستحق باشم من اى آنكه نيست خدايى مگر تو منزّهى تو بسا از بسيار توانائى كه
مغلوب نمىشود و صاحب بردبارى كه شتاب نمىكند رحمت فرست بر محمّد و بر آل محمّد و
بگردان مرا از براى نعمتهاى خود از جمله شكركنندگان و براى احسانهاى خود از جمله
ياد آورندگان و رحمت نماى بر من به رحمت خود اى رحمكنندهترين رحمكنندگان [مالك
رحمكنندگان] اى خداى من قسم به عزّت و بزرگوارى تو اى صاحب بخشش كه هر آينه سؤال
مىكنم از آنچه در نزد توست و هر آينه الحاح مىكنم بر تو و پناه مىآورم به سوى
تو و هر آينه دراز مىنمايم دست خود را به جانب تو با وجود گناه كارى آن[3] به سوى تو پس به چه كسى پناه برم
اى پروردگار من و به كه التجا برم نيست كسى[4]
براى من سواى تو آيا پس تو بر مىگردانى مرا و حال آنكه تو محل اعتماد منى و بر
توست تكيه من سؤال مىكنم ترا به حق نام تو كه گذاشتى تو آن را بر آسمان پس درست
ايستاد و بر زمين پس قرار گرفت و بر كوهها پس ثابت شدند و بر شب پس تاريك شد و بر
روز پس روشن گرديد آنكه رحمت فرستى بر محمّد و آل محمّد و آنكه برآورى براى من همه
مطلبهاى مرا و آنكه بيامرزى براى من گناهان مرا همه آن را كوچك آنها را و بزرگ
آنها را و فراخ گردانى بر من از روزى قدرى را كه برسانى مرا به بركت آن به شرف و
عزّت دنيا و آخرت اى رحمكنندهترين رحمكنندگان اى مولاى من از تو طلب فريادرسى
مىنمايم پس رحمت فرست بر محمّد و بر آل محمّد و فريادرس مرا و به تو پناه
آوردهام پس رحمت فرست