شب را در روز و داخل مى‌نمائى روز را در شب و بيرون مى‌آورى‌[1] زنده را از مرده و بيرون مى‌آورى مرده را از زنده و روزى مى‌دهى هر كه را مى‌خواهى بى‌شماره و اندازه خداست شكافنده شب‌[2] براى بيرون آوردن صبح و شكافنده دانه و هسته است، تنزيه مى‌كنند براى او آنچه در آسمانها و زمين است و اوست غلبه‌كننده با عزّت و حكم‌كننده دانا خداوندا آنچه را گفته‌ام من از گفتارى يا قسم ياد نموده‌ام از سوگند ياد نمودنى يا شرط نموده‌ام از شرطى در روز من‌[3] اين روز و شب من اين شب پس اراده و خواهش تو[4] در نزد همه آنهاست آنچه را كه خواسته‌اى از آن شده است و آنچه را كه نخواسته‌اى تو از آن نشده پس دفع كن از من بلاها و موانع خير را به قدرت و توانائى خود پس به درستى كه نيست بيرون آمدن از معصيتى و نه توانائى بر عبادتى مگر به خداى بلند مرتبه بزرگ، خداوندا به حقّ اين نامها كه ثابت‌اند در نزد تو رحمت فرست بر محمّد و بر آل محمّد و بيامرز مرا و رحم نماى بر من و قبول كن توبه مرا و قبول نماى از من پشيمانى (يا عبادت) مرا و نيكو گردان از براى من حال مرا و آسان گردان براى من كارهاى مرا و فراخ گردان بر من روزى مرا و بى‌نياز گردان مرا به سبب بخشش ذات خود از همه خلايق خود و نگاهدار روى مرا و دست مرا و زبان مرا از سؤال نمودن از غير تو و بگردان از براى من از امر من گشايشى و محلّ بيرون رفتنى پس به درستى كه تو مى‌دانى و نمى‌دانم من و قادر و توانائى تو و نيستم من قادر و تو بر همه چيز توانائى به حقّ شفقت تو اى رحم‌كننده‌ترين رحم‌كنندگان و شفقت كند خداى بر محمّد كه پيشواى فرستادگان است [بر محمّد كه پيشواى فرستادگان است‌] و بر آل او كه پاكانند از گناه.

ب: دعاهاى مولايمان حضرت على بن ابى طالب 7‌

ذكر آنچه را كه اختيار نموده‌ايم آن را از حرزها و دعاهائى كه منسوب است به مولاى ما امير المؤمنين و يعسوب الدّين و امام المتقين على بن ابى طالب عليه افضل الصّلوة و السّلام:

[1] -مثل آفريدن آدمى و حيوانات را از نطفه و باز نطفه را از حيوانات، يا مؤمن از كافر و كافر از مؤمن چنانچه در بعضى از احاديث واقع شده است.

[2] -يا آن كه خلق‌كننده صبح يا آن كه شكافنده صبح جهت برون آوردن آفتاب.

[3] -يعنى در اين روز و در اين شب.

[4] -ما حصل آن كه هر گاه امر خيرى را مثل عبادتى يا طاعتى را كه قصد نمايم بجا آوردن آن را حتّى آن كه بر خود لازم گردانم به عنوان قسم و شرط و نذر پس مادام كه اراده تو تعلّق به آن نگيرد ميسّر نمى‌شود و اگر خواهش تو به آن تعلّق گيرد و خواسته باشى تو آن چيز را و توفيق دهى مرا به آن، ميسّر خواهد شد و به عمل خواهد آمد. حاصل آن كه همه اشيا موقوف به اراده تو است. و اللَّه يعلم