نام کتاب : ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات سيد بن طاووس نویسنده : طبسي، محمد تقي جلد : 1 صفحه : 16
كه خواسته خدا او را، موجود شد خدايا توئى
پرورنده من، نيست معبودى غير تو، بر تو اعتماد نمودم و توئى پروردگار عرش كه بزرگ
است، نيست قدرت و نه قوّتى مگر به خدا كه بلند مرتبه و بزرگ است هر چيز كه خواست
خدا او را موجود شد و آنچه نخواست خدا او را موجود نشد مىدانم آن كه خدا بر همه
چيز تواناست و آن كه خدا به تحقيق كه فرا گرفته است به همه چيز از حيثيت علم[1] و شماره نموده هر چيزى را از حيثيت
عدد، خداوندا بدرستى كه من پناه مىبرم به تو از بدى نفس خودم و از شرّ هر
حركتكننده به روى زمين كه تو گرفتهاى پيشانى او را،[2]
بدرستى كه پروردگار من بر راه راست است پس اگر اعراض نمايند كفّار از ايمان پس بگو
تو: كافى من است خدا، نيست معبودى مگر او، بر او اعتماد نمودهام و او پروردگار
عرش بزرگ است.
2- حرز حضرت خديجه 3
ابتداء مىكنم به نام خداى بخشنده مهربان اى خدا، اى نگاهدارنده، اى
بسيار نگاهدارنده، اى حافظ[3].
3- حرزهاى حضرت فاطمه 3
الف:
ابتدا مىكنم به نام خداى بخشنده مهربان اى زنده اى قايم به امور به
رحمت تو طلب فريادرس مىنمايم پس بفريادم برس و باز مگذار مرا به سوى خودم يك چشم
برهم زدن هرگز و نيكو گردان از براى من همه امر و كار مرا.
[1] -يعنى علم خدا، همه چيز را احاطه نموده، و خدا همه
را مىداند و شماره و عدد همه چيز را مىداند، هر چند بسيار باشد مثل ريگ بيابان و
برگ درختان. و اللَّه يعلم.
[2] -گرفتن خدا پيشانى هر دابّهاى را كنايه از تسلّط و
قدرت اوست بر همه چيز. و اللَّه يعلم.