زيرا اين عمل را براى خدا انجام نداده‌اند كه سزاوار ثواب گردند، فقط اين عمل را به خاطر مردم انجام داده بلكه در حقيقت اين نوع صبر رياى محض است و آنچه كه در روايات در مورد ريا وارد شده است در اين مورد مصداق دارد، گرچه اين حالت ظاهرى از جزع و فزع بهتر است يعنى با اين كه اين گونه صبر ريا است و مذموم ولى داد و فرياد از اين بدتر است زيرا بشر زود از اخلاق و روش نيك و زشت همنشينان و افراد جامعه خود خو مى‌گيرد و تحت تاثير واقع مى‌گردد.

در اين صورت اگر شخص عامى كه ظاهرش صبور و باطنش ناراحت است جزع و فزع و داد و فرياد و بى‌تابى كند اين عمل در ميان مردم شيوع پيدا مى‌كند. ولى اگر ظاهرا خود را به صورت صابران نشان دهد و مردم حالت او را ببينند متمايل به اخلاق او مى‌گردند؛ چه بسا همين باعث كمال آنها مى‌گردد. بنا بر اين صبر عامى با اين كه ريا است از بى‌صبرى و بى‌تابى بهتر است چون اين حالت او براى نظام نوع مفيد است گرچه براى خودش فايده‌اى نداشته باشد نتيجتا صبر به طور مطلق شامل قسم دوم مى‌شود (زيرا همان طور كه گفته شد قسم اول در حقيقت صبر نيست بلكه رياست و قسم سوم هم رضاست قسم دوم نيز صبر زاهدان و پرهيزكاران است).

اوصاف صابرين در قرآن‌

بدان كه خداوند سبحان در قرآن كريم صابرين را به اوصاف زياد توصيف نموده و متجاوز از هفتاد جاى قرآن از آنها ياد كرده و اكثر