گرديد و معلوم شد كه نوحه سرايى و مرثيه‌خوانى و گريه بر اموات مادامى كه متضمن داد و فرياد و فزع و اكاذيب نباشد مانعى ندارد بلكه اگر در ميت صفات نيكويى باشد و ذكر آنها باعث تشويق و ترغيب ديگران بر آن صفات نيكو مى‌شود ممدوح است.

نوحه سرايى باطل و حرام‌

نوحه سرايى باطل و حرام اين است كه براى ميت صفاتى ذكر كند كه در او نبوده است مثلا به مرد «بخيل» گفته شود «كريم» يا به مرد «ترسو» گفته شود «شجاع» و يا اين كه زنها در نوحه‌خوانى طورى صدايشان را بلند كنند كه مردم نامحرم بشنود و يا لطمه و خراش به صورت وارد كنند و يا موى سر را بكنند و از مواردى است كه در شرع مقدس اسلام ممنوع شده و حرام مى‌باشد و باعث از بين رفتن اجر مصيبت است. احاديثى كه از پيغمبر 6 در مذمت و نهى از نوحه سرايى وارد شده ناظر به اين قسم از نوحه سرايى است. چند نمونه از آن احاديث در اينجا ذكر مى‌گردد.

1-

قال النبىّ 6: «انا برى ممّن حلق و صلق.»

پيامبر 6 فرمود: «من بيزارم از كسى كه در مصيبت موى سرش را بكند و صداى گريه و ناله‌اش را بلند كند.» 2- پيامبر 6 به هنگام شهادت جعفر بن ابى طالب به حضرت فاطمه عليها السّلام فرمودند: دخترم در شهادت جعفر طيار «ويل و نكل و حرب» كه به هنگام مصيبت مى‌گويند مگو و آن چه كه‌