[متعلقات باب چهارم‌]

فصل در اين فصل چند حديث و روايت در مذمت صورت خراشيدن و گريبان پاره كردن و داد و فرياد به واى و ثبور بلند كردن به هنگام مصيبت ذكر مى‌گردد.

1-

عن ابن مسعود قال: «قال رسول اللَّه 6: ليس منّا من ضرب الخدود و شقّ الجيوب‌[1].»

رسول خدا 6 فرمود: از ما نيست كسى كه به هنگام مصيبت سيلى به صورت خود زند و گريبان خود را پاره كند.

2-

و عن ابي امامة انّ رسول اللَّه 6 قال: «لعن اللَّه الخامشة وجهها و الشّاقّة جيبها و الدّاعية بالويل و الثّبور.[2]»

پيامبر 6 فرمود: «خدا لعنت كند آن زنى را كه در مصيبت صورت خود را بخراشد، و گريبان خويش را پاره كند، و فرياد واى و ثبور سر دهد (ثبور يعنى هلاكت).» 3- «

و عنه 6‌ انّه نهى ان تتبع جنازة معها رنّة.»

«پيامبر 6 از داد و فرياد كردن به دنبال جنازه نهى فرمود.» 4- از عمر بن شعيب نقل شده است كه پنج چيز است كه باعث‌

[1] - سنن نسائى، ج 4، ص 19. مسند احمد، ج 1، ص 386

[2] - سنن ابن ماجه، ج 1، ص 505. كنز العمال، ج 15، ص 610