مقدمه كتاب‌

در جاى خود ثابت گرديده است كه عقل تنها ابزارى است كه خداوند متعال به وسيله آن شناخته شده است و تصديق پيغمبران و التزام به شرايع توسط آن ايجاب گرديده است، هم چنين عقل تشويق‌كننده بر كسب فضايل و برحذر دارنده از اتصاف به رذايل است، پس عقل مدبر امور دنيا و آخرت و سبب وصول رياست هر دو جهان است.

مثل عقل مانند نور در ميان ظلمت است. البته در نظر نابخردان مانند چشم نابينا يا چشم شب كور است و در بين خردمندان درخشندگى‌اش مانند روز در وقت ظهر مى‌باشد. پس سزاوار است كسى كه از اين نعمت الهى برخوردار مى‌باشد با آن مخالفت ننمايد و از هواى نفس خويش پيروى نكند بلكه در همه حالات، چه در موقع منفعت و چه در موقع ضرر عقل را حاكم قرار دهد. و به ارشاد و